ตัวกรองผลการค้นหา
กระเดื่อง
หมายถึงว. สูงขึ้น, โด่งดัง, ใช้ประกอบลักษณะของคุณงามความดี เช่น ชื่อเสียงกระเดื่อง; แข็ง, กระด้าง, เช่น ยามเมื่อเจ้าเยื้องยุรยาตร ก็มิได้ย่างลงเหยียบดินกระเดื่องใด. (ม. ร่ายยาว กุมาร), นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระด้าง เป็น กระด้างกระเดื่อง.
ประกาศผลการร่วมกิจกรรมแจกสติกเกอร์ครั้งที่ 1
สวัสดีวันเปิดเทอม 1 ปีการศึกษา 2566
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดสรรพนาม
ตารางกริยา 3 ช่อง ที่ใช้บ่อย
หมายถึงน. ส่วนหนึ่งของครกกระเดื่อง เป็นไม้ท่อนยาว ปลายด้านหัวมีสากสำหรับตำข้าวที่อยู่ในครก เมื่อเหยียบปลายข้างหางแล้วถีบลงหลุม หัวจะกระดกขึ้น เมื่อปล่อยเท้าหัวก็จะกระแทกลง; เรียกเครื่องจักรนาฬิกาชิ้นหนึ่ง มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้นว่า กระเดื่อง.
หมายถึงก. แหนง, หมาง, เช่น จะกระเดื่องใจเมื่อไปถึง. (ขุนช้างขุนแผน); กระดาก เช่น ไป่กระเดื่องสะดุ้ง ฟูมฟาย. (นิทราชาคริต), นิยมใช้เข้าคู่กันเป็น กระดากกระเดื่อง.
เดื่อง
หมายถึง(แบบ) ก. กระเดื่อง เช่น แผ่นดินดื่นเดื่องไหว. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).
เลื่อยโยง
หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับโกรกหรือฉลุไม้ ใบเลื่อยมีลักษณะเป็นแถบยาว ปลายข้างบนผูกโยงกับคันคานดีด ปลายข้างล่างผูกโยงกับไม้รองกระเดื่อง ใช้กำลังคนเหยียบกระเดื่องชักใบเลื่อยให้ทำงาน.
สีเสียดแก่น
หมายถึงดู สีเสียด ๑ (๑).
พริกแกว
หมายถึงดู ขี้หนู ๑ (๑).
ถั่วนา
หมายถึงดู กระด้าง ๑ (๑).
ลูกเอ็น,ลูกเอ็ล
หมายถึงดู กระวาน ๑ (๑).
สีเสียดเหนือ
ระกำนา,ระกำป่า
หมายถึงดู ระกำ ๑ (๑).
เปราะหอม
หมายถึงดู เปราะ ๑ (๑).