ตัวกรองผลการค้นหา
หัวโขน
หมายถึงน. รูปหัวยักษ์ ลิง ที่ใช้สวมเวลาเล่นโขนหรือละคร, โดยปริยายหมายถึงตำแหน่งหน้าที่หรือยศถาบรรดาศักดิ์ที่ดำรงอยู่ มักใช้ในสำนวน เช่น สวมหัวโขน ถอดหัวโขน.
ประกาศผลการร่วมกิจกรรมแจกสติกเกอร์ครั้งที่ 1
สวัสดีวันเปิดเทอม 1 ปีการศึกษา 2566
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดสรรพนาม
ตารางกริยา 3 ช่อง ที่ใช้บ่อย
หมายถึงน. เรียกขนมชนิดหนึ่งทำด้วยข้าวโพดคั่วคลุกนํ้าตาลที่เคี่ยวจนเหนียวว่า ข้าวโพดหัวโขน.
หมายถึงน. ชื่อกุ้งทะเลขนาดใหญ่ในสกุล Panulirus วงศ์ Palinuridae ที่ตอนหัวมีหนามมาก, กุ้งหนามใหญ่ หรือ กุ้งมังกร ก็เรียก.
หนามใหญ่
หมายถึงดู หัวโขน ๓.
กุ้งมังกร
กุ้งหนามใหญ่
มังกร
หมายถึงน. กุ้งมังกร. (ดู หัวโขน ๓).
ไพรคิ้ว
หมายถึงน. ลายเขียนเป็นเส้นคิ้วที่หัวโขน.
ไพรปาก
หมายถึงน. ลายเขียนเป็นเส้นที่ท้ายมุมปากที่หัวโขน.
ครอบ
หมายถึง[คฺรอบ] ก. ประสิทธิ์ประสาทวิชาให้, ถ่ายทอดความรู้ให้; ทำพิธีรับรองความรู้ เช่น ครูครอบศิษย์ (อย่างครูครอบศิษย์ด้วยหัวโขน).
โขน
หมายถึงน. การเล่นอย่างหนึ่งคล้ายละครรำ มักเล่นเรื่องรามเกียรติ์ โดยผู้แสดงสวมหัวจำลองต่าง ๆ ที่เรียกว่า หัวโขน.
กระดาษเพลา
หมายถึง[-เพฺลา] น. กระดาษสาชนิดบาง โบราณใช้ร่างหนังสือด้วยดินสอดำหรือใช้ประโยชน์อย่างอื่น เช่น ใช้ปิดหุ่นหัวโขนและหุ่นอื่น ๆ.