ตัวกรองผลการค้นหา
ผู้ปกครอง
หมายถึงน. ผู้ที่ทำหน้าที่ปกครองดูแล; (กฎ) บุคคลซึ่งศาลตั้งให้ใช้อำนาจปกครองผู้เยาว์ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะและไม่มีบิดามารดา หรือบิดามารดาถูกถอนอำนาจปกครอง.
ระดับภาษาและลักษณะการใช้
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด การปกครอง
ระดับของภาษา
ผู้ให้ย่อมผูกไมตรีไว้ได้
ปกครอง
หมายถึงก. ดูแล, คุ้มครอง, ระวังรักษา; บริหาร.
ประชาภิบาล
หมายถึงน. ผู้ปกครองพลเมือง; การปกครองชาวเมือง. (ส.).
ระดับ
หมายถึงน. ลักษณะของพื้นผิวตามแนวนอนระหว่างจุด ๒ จุดที่มีความสูงเสมอกัน โดยปรกติใช้ระดับน้ำทะเลเป็นมาตรฐานในการวัด, เรียกเครื่องวัดความเสมอของพื้นผิวว่า เครื่องวัดระดับ. ก. ปูลาด, แต่งตั้ง.
นฤปะ
หมายถึงน. ผู้ปกครอง, พระราชา.
กลาง
หมายถึง[กฺลาง] น. ส่วนที่ไม่ค่อนไปข้างใดข้างหนึ่ง, โดยปริยายหมายความว่า ในที่หรือเวลาระหว่าง เช่น กลางฝน; ที่รวม, ที่รวมกิจการงานที่มีสาขาย่อยออกไป, เช่น สำนักงานกลาง ไปรษณีย์กลาง.
ปาลี
หมายถึงน. ผู้ปกครอง, ผู้เลี้ยง, ผู้รักษา. (ป., ส.).
ผู้พิทักษ์
หมายถึง(กฎ) น. บุคคลซึ่งศาลมีคำสั่งตั้งให้เป็นผู้ปกครองดูแลคนเสมือนไร้ความสามารถ.
หลักบ้านหลักเมือง
หมายถึง(ปาก) น. ผู้เป็นใหญ่ในการปกครองบ้านเมือง.
กฎหมายปกครอง
หมายถึง(กฎ) น. กฎหมายสาขาหนึ่งของกฎหมายมหาชนที่วางหลักเกี่ยวกับการจัดระเบียบในทางปกครองของรัฐ และการดำเนินกิจกรรมของฝ่ายปกครองในการจัดทำบริการสาธารณะรวมทั้งวางหลักความเกี่ยวพันในทางปกครองระหว่างฝ่ายปกครองกับเอกชน. (อ. administrative law).
ผู้บังคับบัญชา
หมายถึงน. ข้าราชการหรือพนักงานรัฐวิสาหกิจที่มีอำนาจปกครองดูแลผู้ใต้บังคับบัญชา.
ผู้ดูแลนักเรียน
หมายถึงน. ข้าราชการที่ทำหน้าที่เป็นผู้ปกครองนักเรียนในต่างประเทศ.