ตัวกรองผลการค้นหา
สระ
หมายถึง[สะระ] น. เสียง. (ป.; ส. สฺวร).
การใช้สระ
การใช้สระในภาษาไทย
การใช้สระไอ ใอ ไอย อัย
"สังเกต" หรือ "สังเกตุ" คำไหนเขียนถูกต้อง
หมายถึง[สะ] น. แอ่งนํ้าขนาดใหญ่ ซึ่งเป็นเองหรือคนขุด. (ป. สร; ส. สรสฺ).
หมายถึง[สฺระ] คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยคำ สะ ซึ่งใช้ในบทกลอน เช่น สะท้อน เป็น สระท้อน.
หมายถึง[สะหฺระ] น. เสียงพูดที่เปล่งออกมาโดยอาศัยการเคลื่อนไหวของลิ้นและริมฝีปากเป็นสำคัญ แต่ไม่มีการสกัดกั้นจากอวัยวะส่วนใดส่วนหนึ่งในปาก เช่น เสียง อะ อา โดยทั่วไปจะออกเสียงสระร่วมกับเสียงพยัญชนะ หรือออกเสียงเฉพาะเสียงสระอย่างเดียวก็ได้, เสียงสระ ก็เรียก; ตัวอักษรที่ใช้แทนเสียงสระ เช่น ะ า, รูปสระ ก็เรียก. (ป. สร; ส. สฺวร).
หมายถึง[สะ] ก. ฟอกให้สะอาดหมดจด ในคำว่า สระหัว สระผม, ชำระล้างให้สะอาด เช่น สระหวี.
สระสม
หมายถึง[สฺระ-] (วรรณ) ว. สวย เช่น พิศดูคางสระสม. (ลอ).
กำมังวิลิต
หมายถึงน. ตำหนักในสระ. (ช.).
ชลสถาน
หมายถึงน. บ่อ, สระ. (ส.).
ฟันหนู
หมายถึงน. ชื่อเครื่องหมาย ๒ ขีด รูปดังนี้ " สำหรับเขียนบนสระ ิให้เป็น สระ ื ,มูสิกทันต์ ก็ว่า.
มูสิกทันต์
หมายถึงน. ชื่อเครื่องหมาย ๒ ขีด รูปดังนี้ " สำหรับเขียนบนสระ ิ ให้เป็นสระ ื, ฟันหนู ก็ว่า.
ชลาธาร
อโนดาต
หมายถึงน. ชื่อสระ ๑ ในสระทั้ง ๗ ในป่าหิมพานต์ ได้แก่ ๑. สระอโนดาต ๒. สระกัณณมุณฑะ ๓. สระรถการะ ๔. สระฉัททันตะ ๕. สระกุณาละ ๖. สระมัณฑากินี ๗. สระสีหัปปปาตะ. (ป. อโนตตฺต).