ปรัชญาชาวบ้านคนมีปัญญา รู้จักทำใจให้เป็นสุข แม้แต่ในเรื่องที่ไม่น่าสุข คนโง่... สามารถทำใจให้เป็นทุกข์ได้ แม้ในเรื่องที่ไม่น่าทุกข์ ภาพประกอบ คนมีปัญญา รู้จักทำใจให้เป็นสุข แม้แต่ในเรื่องที่ไม่น่าสุข คนโง่... สามารถทำใจให้เป็นทุกข์ได้ แม้ในเรื่องที่ไม่น่าทุกข์ ปรัชญาชาวบ้านที่คล้ายกันการที่เรายังต้องแสวงหาความสุข แสดงว่าเรายังขาดความสุข แต่ถ้าเรารู้จักทำใจให้เป็นสุขได้เอง ก็ไม่ต้องไปดิ้นรนแสวงหาที่ไหนการให้ได้มาซึ่งความสะดวกทางกาย ต้องอาศัยวัตถุ ต้องลงทุน ต้องยื้อแย่ง แต่การให้ได้มาซึ่งความสุขทางใจ ไม่ต้องอาศัยวัตถุ ไม่ต้องลงทุน ไม่ต้องยื้อแย่ง เพียงทำใจให้สงบ ก็ได้พบสุขแล้วคนที่ถูกนินทาด่าว่ามีอยู่ทั่วไป ถ้าจะเพิ่มเราเป็นผู้ถูกนินทา เข้าไปอีกสักคน จะเป็นไรไปคนป่วยหวังสุขภาพที่ดี คนมั่งมีหวังชื่อเสียง คนยากจนหวังทรัพย์สิน คนไม่มีกินหวังอาหาร คนเกียจคร้านหวังอยู่เฉยๆ ไม่ต้องทำอะไรคนไม่ดี มักสนใจในความไม่ดีของคนอื่น คนดี มักสนใจในความดีของผู้อื่นความสำเร็จของคน ไม่ได้เกิดจากสวรรค์ ไม่ได้เกิดจากโชคชะตา แต่เกิดจากการฝึกฝน อย่างจริงจัง และสม่ำเสมอความเย็น สามารถระงับความร้อนได้ ฉันใด ความสงบของเรา ก็สามารถระงับความพลุ่งพล่านของคนอื่นได้ ฉันนั้นความโกรธไม่ได้อยู่กับเราตลอดไป มันจะมาตอนเราเผลอเท่านั้น ถ้าเรามีสติ ความโกรธจะเข้ามาไม่ได้เลยคาถาที่ควรมีไว้ประจำใจ เมื่อจะซื้อของกินของใช้ ให้ท่องคาถาว่า จำเป็นไหม จำเป็นไหมคำชมนั้นแสนหวาน ใครๆก็ชอบ คำตินั้นขม ไม่มีใครชอบ แต่ผู้มีปัญญา สามารถนำคำติ มาแก้ไขพัฒนาตนเองได้ถ้ายังหามิตรที่ดีไม่ได้ อยู่คนเดียวยังดีกว่า อยู่คนเดียวยังปลอดภัยกว่าคบมิตรที่เลวบางคน มีวัตถุอำนวยความสะดวกมาก แต่ยังหาสุขไม่ได้ บางคนมีวัตถุอำนวยความสะดวกไม่มาก แต่หาสุขได้ สุขหรือไม่สุข.... ไม่ได้ขึ้นอยู่กับวัตถุ แต่ขึ้นอยู่ที่ใจ ที่มองเห็นความเป็นจริงของโลกและชีวิต จนสามารถปล่อยวางคลายความยึดมั่นได้แชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่ "ปรัชญาชาวบ้าน"ก่อนหน้าลองสังเกต ชีวิตของคนที่ขัดสนลำบาก มันมาจาก ชีวิตที่ขาดความอดทนถัดไปเป็นสุขง่าย เป็นทุกข์ยาก เห็นเขาสุข พลอยสุขด้วย เห็นเขาทุกข์ คิดช่วยเหลือ เมื่อได้ลาภ ได้ยศ ได้สรรเสริญ หรือได้สุข จิตใจไม่ฟูจนเกินไป เมื่อเสื่อมลาภ เสื่อมยศ ถูกนินทา หรือได้ทุกข์ จิตใจไม่ห่อเหี่ยวจนเกินไป นี่คือจิตใจของคนที่พัฒนาแล้ว
การที่เรายังต้องแสวงหาความสุข แสดงว่าเรายังขาดความสุข แต่ถ้าเรารู้จักทำใจให้เป็นสุขได้เอง ก็ไม่ต้องไปดิ้นรนแสวงหาที่ไหน
การให้ได้มาซึ่งความสะดวกทางกาย ต้องอาศัยวัตถุ ต้องลงทุน ต้องยื้อแย่ง แต่การให้ได้มาซึ่งความสุขทางใจ ไม่ต้องอาศัยวัตถุ ไม่ต้องลงทุน ไม่ต้องยื้อแย่ง เพียงทำใจให้สงบ ก็ได้พบสุขแล้ว
คนป่วยหวังสุขภาพที่ดี คนมั่งมีหวังชื่อเสียง คนยากจนหวังทรัพย์สิน คนไม่มีกินหวังอาหาร คนเกียจคร้านหวังอยู่เฉยๆ ไม่ต้องทำอะไร
บางคน มีวัตถุอำนวยความสะดวกมาก แต่ยังหาสุขไม่ได้ บางคนมีวัตถุอำนวยความสะดวกไม่มาก แต่หาสุขได้ สุขหรือไม่สุข.... ไม่ได้ขึ้นอยู่กับวัตถุ แต่ขึ้นอยู่ที่ใจ ที่มองเห็นความเป็นจริงของโลกและชีวิต จนสามารถปล่อยวางคลายความยึดมั่นได้
การสะกิดคุ้ยเขี่ย ความผิดพลาดของผู้อื่น ปมด้อยของผู้อื่น มีแต่จะทำให้เขาเสียใจ และอาจทำให้เสียมิตร ส่วนเราไม่ได้อะไรเลย