ผลการค้นหา

กระออบ

หมายถึงว. มีกลิ่นหอม. (ข. กฺรอูบ).

กะทับ

หมายถึงน. นกตะขาบ. (พจน. ๒๔๙๓).

เทพย,เทพย-

หมายถึง[เทบพะยะ-] (โบ) น. เทวดา.

ธาตุสถูป

หมายถึง[ทาดสะถูบ] น. ธาตุเจดีย์.

อิรุพเพท

หมายถึง[-รุบเพด] น. ฤคเวท. (ป.).

ภังคี

หมายถึงน. ต้นไม้ชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).

กินปลิง

หมายถึงน. นกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).

อุสุภ

หมายถึง[อุสุบ, อุสุพะ-, อุสุบพะ-] น. วัวผู้, อุสภ ก็ว่า. (ป. อุสภ; ส. ฤษภ, วฺฤษฺภ).

พะงาบ,พะงาบ ๆ

หมายถึงว. อาการที่อ้าปากแล้วหุบปาก, อาการที่หายใจทางปาก (เป็นอาการของคนและสัตว์ที่เหนื่อยหอบหรือใกล้จะตาย), งาบ ๆ ปะงาบ หรือ ปะงาบ ๆ ก็ว่า.

ทุรัถยา

หมายถึง[-รัดถะยา] (แบบ) น. ทางไกล. (พงศ. เลขา).

บุพวิเทหทวีป

หมายถึงน. ทวีปใหญ่อยู่ทางทิศตะวันออกของเขาพระสุเมรุ เป็นทวีป ๑ ใน ๔ ทวีป ได้แก่ อุตรกุรุทวีปหรืออุตรกุรูทวีป บุพวิเทหทวีป ชมพูทวีป และอมรโคยานทวีป.

เลอ

หมายถึงบ. เหนือ, ข้างบน, พ้น. ว. ยิ่ง. (ข.).