ค้นเจอ 861 รายการ

ตายขุย

หมายถึงก. ออกดอกเป็นเมล็ดแล้วตาย (ใช้แก่ไม้ในจำพวกไผ่).

อันตกิริยา

หมายถึงน. “การกระทำซึ่งที่สุด” หมายถึง ตาย เช่น เขากระทำซึ่งอันตกิริยา. (ป.).

กลม

หมายถึง[กฺลม] ว. (โบ) ปวง, หมด, สิ้น, เช่น ทั้งกลม คือ ทั้งปวง, จึ่งได้เมืองแก่กูทงงกลํ. (จารึกสยาม); เรียกหญิงที่ตายพร้อมกับลูกที่อยู่ในท้องว่า หญิงตายทั้งกลม หมายถึง ตายทั้งหมด คือ ตายทั้งแม่ทั้งลูก.

ทองดอกบวบ

หมายถึงน. ทองเนื้อหก มีสีเหลืองอ่อนคล้ายดอกบวบ.

เรื่อ

หมายถึงว. อ่อน ๆ (มักใช้แก่สีแดงหรือสีเหลือง).

กริงกริว

หมายถึง[กฺริงกฺริว] ว. เล็ก เช่น มนุษย์น้อยกริงกริวผิวเนื้อเหลือง.

ยาพิษ

หมายถึงน. สิ่งที่มีพิษมาก กินหรือฉีดเข้าร่างกายเป็นต้นแล้วอาจทำให้ถึงตายได้.

ทักษิณานุประทาน

หมายถึงน. การทำบุญอุทิศส่วนกุศลเพิ่มให้แก่ผู้ตาย. (ส.).

ประลัย

หมายถึงน. ความตาย, ความฉิบหาย, ความป่นปี้, ความย่อยยับไป. (ส. ปฺรลย; ป. ปลย).

ตายขาน

หมายถึงก. ยืนต้นตายเป็นแถว ๆ (ใช้แก่ต้นไม้) ในความว่า ไม้ตายขาน.

เบื่อ

หมายถึงก. วางยาพิษเป็นต้นให้เมาหรือให้ตาย เช่น เบื่อหนู เบื่อปลา. ว. เมา. น. เรียกสารที่ทำให้เมาหรือให้ตายว่า ยาเบื่อ.

อายุกษัย

หมายถึง[-กะไส] น. การสิ้นอายุ, ความตาย. (ส.; ป. อายุขย).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ