ผลการค้นหา

วัด

หมายถึงก. ตวัดขึ้น เช่น วัดเบ็ด, เหวี่ยงแขนหรือขาไปโดยแรง เช่น นอนดิ้นวัดแขนวัดขา.

ง่อย

หมายถึงว. อาการที่แขนหรือขาพิการเคลื่อนไหวไม่ได้อย่างปรกติ.

จับไม้จับมือ

หมายถึงก. จับมือจับแขนแสดงความสนิทสนม.

งัดข้อ

หมายถึงก. เกร็งแขนขัดกัน แล้วออกกำลังกดให้แขนอีกฝ่ายหนึ่งล้มลง, โดยปริยายหมายความว่า โต้เถียงกัน, มีความเห็นขัดแย้งกัน, ไม่ลงรอยกัน.

มุมประชิด

หมายถึงน. มุม ๑ ใน ๒ มุมที่มีแขนข้างหนึ่งร่วมกัน.

แขนทุกข์

หมายถึงน. ปลอกแขนสีดำสำหรับสวมติดแขนเสื้อข้างซ้ายเป็นการแสดงความไว้อาลัยต่อคนตาย.

เสื้อกระบอก

หมายถึงน. เสื้อชนิดหนึ่งในสมัยรัชกาลที่ ๔ แขนยาว ช่วงตัวสั้นเสมอบั้นเอว แขนรัด ตัวรัด คอสูง.

ซักส้าว

หมายถึงน. ชื่อการเล่นชนิดหนึ่งของเด็กโดยจับแขนดึงกันไปมา.

พุ่งหลาว

หมายถึงก. พุ่งตัวพร้อมกับเหยียดแขนทั้ง ๒ ไปข้างหน้า.

ทองต้นแขน

หมายถึงน. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดต้นแขน, พาหุรัด ก็ว่า.

สะบัก

หมายถึงน. กระดูกส่วนที่เป็นฐานรองรับต้นแขน อยู่ถัดบ่าลงไปข้างหลัง ปลายด้านนอกเป็นที่หัวกระดูกต้นแขนเกาะยึด.

แผ่หลา

หมายถึง(ปาก) ว. อาการที่นอนเหยียดแขนขาเต็มที่.