ค้นเจอ 234 รายการ

สะบัดย่าง

หมายถึงว. อาการที่ม้าเดินเหยาะย่างอย่างสง่างามพร้อมกับสะบัดหางด้วย ในความว่า ม้าเดินสะบัดย่าง.

อุปการ

หมายถึง[อุปะกาน, อุบปะกาน] น. เรียกม้าที่ปล่อยในพิธีอัศวเมธว่า ม้าอุปการ.

สามเพลงตกม้าตาย

หมายถึง(สำ) ว. แพ้เร็ว, ยุติเร็ว, ใช้สั้น ๆ ว่า ตกม้าตาย ก็มี.

ม้าใช้

หมายถึงน. คนขี่ม้าสำหรับรับใช้, คนเร็วสำหรับส่งข่าวสาร, คนรับใช้ติดต่อ.

ชักยันต์

หมายถึงก. ลากเส้นและลงอักขระเป็นรูปยันต์ต่าง ๆ พร้อมทั้งบริกรรมคาถา; ขี่ม้าแปรขบวนเป็นรูปคล้ายยันต์.

แส้ม้า

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ผมแผงคอม้า.

ตุรคะ

หมายถึง[ตุระคะ] (แบบ) น. ม้า. (ป., ส.).

ทรงช้าง

หมายถึงขี่ช้าง

สายง่อง

หมายถึงน. สายโยงใต้คางม้าไม่ให้เงย.

มัย

หมายถึงน. ม้า, ลา, อูฐ. (ป., ส. มย).

ตะบึง

หมายถึงว. รีบเร่งไปไม่หยุดหย่อน เช่น ควบม้าตะบึงไป.

มอบ

หมายถึงน. เครื่องสานสำหรับสวมปากวัวปากควายเพื่อกันไม่ให้กินต้นกล้าและสวมปากม้าเพื่อกันม้ากัด.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ