ผลการค้นหา

ลงหญ้าช้าง

หมายถึงน. การลงโทษในสมัยก่อน คือ เอาตัวไปเป็นคนเลี้ยงช้าง.

เกี้ยวเกไล

หมายถึงน. วิธีนุ่งผ้าชนิดหนึ่งสำหรับขี่ช้าง.

ขลุมประเจียด

หมายถึง[ขฺลุม-] น. ชื่อช้างตระกูลหนึ่ง ในอัคนีพงศ์ ประเภทศุภลักษณ์.

ช้างพลาย

หมายถึงน. ช้างตัวผู้; ชื่อดาวฤกษ์บุรพาษาฒ.

ประโคน

หมายถึงน. สายรัดจากใต้สัปคับไปที่อกช้าง หลังขาหน้า แล้วลอดมาบรรจบกันโยงใต้ท้องช้างและหน้าขาหน้าไปจากสายชนักที่คอช้าง, (กลอน) กระคน ก็ว่า.

โค่น

หมายถึงก. ล้มหรือทำให้ล้มลง เช่น ต้นไม้โค่น โค่นต้นไม้, ทลายลง เช่น ยอดปรางค์โค่น, โดยปริยายหมายความว่า ทำให้หมดไปหรือสิ้นไป เช่น โค่นอำนาจ.

ชกา

หมายถึง[ชะ-] (กลอน) น. นกสาลิกา. (กล่อมช้างของเก่า).

กระคน

หมายถึง(กลอน) น. ประโคน คือ สายรัดจากใต้สัปคับไปที่อกช้างหลังขาหน้าแล้วลอดมาบรรจบกัน โยงใต้ท้องช้างและที่หน้าขาหน้าไปจากสายชนักที่คอช้าง.

ทอดหญ้า

หมายถึงก. วางหญ้าให้สัตว์เช่นช้างม้าเป็นต้นกิน.

บ้าหว่า

หมายถึง[-หฺว่า] น. เครื่องประดับข้อมืออย่างหนึ่ง. (ขุนช้างขุนแผน).

พระนาด

หมายถึงน. เบาะสำหรับปูบนหลังช้างเพื่อออกป่า, พนาด ก็ว่า.

จองคช

หมายถึง[-คด] น. ช้างที่ผูกเครื่องรบเข้าระวางทัพ.