ผลการค้นหา

ปราชิต

หมายถึง[ปะราชิด] ก. แพ้. (ป.).

ปริกขาร

หมายถึง[ปะริกขาน] น. บริขาร. (ป.).

ปริหาร

หมายถึง[ปะริหาน] น. บริหาร. (ป.).

ปาป,ปาป-

หมายถึง[ปาปะ-] น. บาป. (ป., ส.).

มาปกะ

หมายถึง[-ปะกะ] น. ผู้ก่อสร้าง. (ป.).

อุปการี

หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] น. ผู้ช่วยเหลือ, ผู้อุดหนุน, หญิงใช้ว่า อุปการิณี.

ยาฝิ่น

หมายถึงน. ยาเสพติดชนิดหนึ่งทำจากยางฝิ่น.

สายสวน

หมายถึงน. สายยางหรือท่อโลหะที่ใช้สวนปัสสาวะ.

กระหายเลือด

หมายถึงว. เหี้ยมโหดทำทารุณจนถึงเลือดตกยางออก.

ปฏิภาณโวหาร

หมายถึง[ปะติพานนะ-, ปะติพาน-] น. การกล่าวเหมาะด้วยเหตุผลในทันที.

อุปการ

หมายถึง[อุปะกาน, อุบปะกาน] น. เรียกม้าที่ปล่อยในพิธีอัศวเมธว่า ม้าอุปการ.

พระกับประ (ปะระ)

หมายถึงศอก