ค้นเจอ 559 รายการ

กัมป,กัมป-,กัมปน,กัมปน-

หมายถึง[กำปะ-, กำปะนะ-] น. การหวั่นไหว, แผ่นดินไหว. (ป., ส.).

ปวิช

หมายถึง[ปะวิด] น. ประวิช.

ปวิตร

หมายถึง[ปะวิด] น. บพิตร.

ชำ

หมายถึงน. ชื่อร้านหรือเรือขายของแห้งต่าง ๆ ที่เป็นอาหารเป็นต้น เรียกว่า ร้านชำ หรือ เรือชำ.

ต้องสู้

หมายถึงน. ชนชาติกะเหรี่ยงหรือยางพวกหนึ่ง.

พก,พก-,พก-

หมายถึง[พะกะ-] (แบบ) น. นกยาง. (ป.).

สัมผัปลาป,สัมผัปลาปะ

หมายถึง[สำผับปะลาบ, -ปะลาปะ] น. คำพูดเพ้อเจ้อ. (ป. สมฺผปฺปลาป; ส. สมฺปฺรลาป).

ปริภัณฑ์

หมายถึง[ปะริพัน] น. บริภัณฑ์.

อากัมปนะ,อากัมปะ

หมายถึง[-กำปะ-] น. ความหวั่นไหว. (ส.).

อุปพัทธ์

หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] ก. เนื่อง, เนื่องกัน. ว. ที่เนื่องกัน. (ป., ส.).

อุปมาน

หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] น. การเปรียบเทียบสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงกัน. (ป., ส.).

อุปพันธ์

หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] น. การติดต่อ, การร่วม; เยื่อใย, เครื่องผูกพัน. (ป., ส.).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ