ผลการค้นหา

อุปริมปริยาย

หมายถึง[-ปะริยาย] น. เนื้อความอันสูงสุด.

อปโลกน์,อปโลกน์,อุปโลกน์

หมายถึง[อะปะโหฺลก, อุปะโหฺลก, อุบปะโหฺลก] ก. ยกกันขึ้นไป เช่น อุปโลกน์ให้เป็นหัวหน้า. (ป. อปโลกน).

อุปโลกน์

หมายถึง[อุปะโหฺลก, อุบปะโหฺลก] ก. ยกกันขึ้นเป็น เช่น อุปโลกน์ให้เป็นหัวหน้า, อปโลกน์ ก็ว่า. (ป. อปโลกน).

อุปนัย

หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] น. วิธีการใช้เหตุผลที่ดำเนินจากส่วนย่อยไปหาส่วนรวม, คู่กับ นิรนัย. (อ. induction).

ปริจาค

หมายถึง[ปะริจาก] น. บริจาค. (ป. ปริจฺจาค).

ปสุ

หมายถึง[ปะสุ] น. ปศุ. (ป.; ส. ปศุ).

วิธูปนะ

หมายถึง[-ทูปะนะ] น. พัด. (ป., ส.).

ปารุปนะ

หมายถึง[-รุปะนะ] น. ผ้าห่ม. (ป.).

ปุ

หมายถึงก. ปะ เช่น เอาไม้ไปปุฝาเรือน.

ฉุปศาสตร์

หมายถึง[ฉุปะสาด] น. วิชาว่าด้วยการสงคราม. (ส.).

สัมปรายิกภพ

หมายถึง[-ปะรายิกะ-] น. ภพหน้า. (ป., ส.).

อุปกิณณะ

หมายถึง[-ปะกินนะ] ว. ปกคลุมไว้, ปิดบังอยู่. (ป.).