ผลการค้นหา

ทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์

หมายถึง(กฎ) น. ทรัพย์สินในพระมหากษัตริย์ นอกจากทรัพย์สินส่วนพระองค์และทรัพย์สินส่วนสาธารณสมบัติของแผ่นดิน.

นันททายี

หมายถึง[นันทะ-] น. ชื่อโคลงโบราณอย่างหนึ่ง, คู่กับ มหานันททายี.

ออกขุนนาง

หมายถึงก. เสด็จออกว่าราชการแผ่นดิน (ใช้เฉพาะพระมหากษัตริย์).

ราชา

หมายถึงน. พระเจ้าแผ่นดิน, พระมหากษัตริย์. (ป., ส.).

พระนาง

หมายถึงน. พระธิดาหรือพระมเหสีของพระมหากษัตริย์.

อภิรัฐมนตรี

หมายถึง(เลิก) น. ที่ปรึกษาชั้นสูงของพระมหากษัตริย์.

ร่วมวงศ์ไพบูลย์

หมายถึงก. ร่วมเป็นพวกเดียวกัน เช่น ร่วมวงศ์ไพบูลย์มหาเอเชียบูรพา; (ปาก) ร่วมทำด้วย.

สืบราชสมบัติ

หมายถึงก. เป็นพระมหากษัตริย์ต่อเนื่องแทน, สืบราชบัลลังก์ ก็ว่า.

มเหาฬาร

หมายถึงว. มโหฬาร, ยิ่งใหญ่, กว้างใหญ่. (ป., ส. มหา + อุฬาร).

พระอัยกา, พระไอยกา (เขียนแบบเก่า)

หมายถึงปู่ / ตา ใช้สำหรับพระมหากษัตริย์และเจ้านายหมายถึง ปู่และตา ที่มิใช่พระมหากษัตริย์ หรือแม้มิใช่เจ้านาย

องคมนตรี

หมายถึง[องคะ-] น. ผู้มีตำแหน่งที่ปรึกษาของพระมหากษัตริย์.

มหาดเล็กหลวง

หมายถึงน. ข้าราชการในราชสำนักมีหน้าที่รับใช้พระมหากษัตริย์.