ผลการค้นหา

มหิศร,มหิศวร

หมายถึง[มะหิด, มะหิดสอน, มะหิสวน] น. ผู้เป็นใหญ่ยิ่ง, เลือนมาจาก มเหศวร หมายถึง พระศิวะ หรือ พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).

กษิดิ,กษีดิ

หมายถึง[กะสิดิ, กะสีดิ] (แบบ) น. แผ่นดิน. (ส. กฺษิติ), ในบทกลอนใช้เป็นส่วนหน้าสมาส แปลว่า พระเจ้าแผ่นดิน เช่น กษิดินทรทายทานแล้ว. (ส. กฺษิติ + อินฺทฺร), อนนว่ากษีดิศรสุริยทงงหลาย. (ส. กฺษิติ + อีศฺวร), อนนว่าพระแพศยันดรกษิดิศวร์. (ส. กฺษิติ + อีศฺวร). (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์, วนปเวสน์).

ทรงธรรม, ทรงสดับพระธรรมเทศนา (พระเจ้าแผ่นดิน)

หมายถึงฟังเทศน์

ทรงพระประชวร (พระเจ้าแผ่นดิน) ประชวร (พระราชวงศ์)

หมายถึงเจ็บ

ทรงพระราชสมภพ

หมายถึงเกิด

แผ่นดิน

หมายถึงน. พื้นดินของโลก; รัฐ, ประเทศ, เช่น แผ่นดินไทย; รัชกาล เช่น ผลัดแผ่นดิน.

พระสีหบัญชร

หมายถึงหน้าต่างสำหรับพระเจ้าแผ่นดินเสด็จออกให้เฝ้าในโอกาสสำคัญ

กระแสพระราชดำรัส

หมายถึง[-ราดชะ-] (ราชา) น. ข้อความที่พระเจ้าแผ่นดินตรัส.

ทรงเครื่องใหญ่

หมายถึง(ราชา) ก. ตัดผม (ใช้แก่พระเจ้าแผ่นดิน).

ราชศาสตร์

หมายถึง(โบ) น. กฎหมายที่พระเจ้าแผ่นดินบัญญัติตามหลักธรรมศาสตร์.

ทรงพระเครื่องใหญ่

หมายถึง(ราชา) ก. ตัดผม (ใช้แก่พระเจ้าแผ่นดิน).

โรงคัล

หมายถึงน. ที่เฝ้าพระเจ้าแผ่นดิน, เรียกเต็มว่า พระโรงคัล.