ผลการค้นหา

สหธรรม

หมายถึงน. ธรรมอันเดียวกัน, กฎหรือความเชื่อถืออย่างเดียวกัน.

ปฏิบัติธรรม

หมายถึงก. ประพฤติตามธรรม; เจริญภาวนา.

กัณหธรรม

หมายถึงน. ธรรมฝ่ายดำ คือ อกุศล.

ธัมมะ

หมายถึง(แบบ) น. ธรรม. (ป.; ส. ธรฺม).

ภาณวาร

หมายถึง[พานะวาน] น. ธรรมที่จัดไว้เป็นหมวด, หมวดหนึ่ง ๆ; ข้อธรรมที่จัดไว้เป็นหมวด, ข้อธรรมหมวดหนึ่ง ๆ สำหรับสาธยาย. (ป.).

ผลานิสงส์

หมายถึง[ผะ-] น. ความไหลออกแห่งผล (ความดี), ผลแห่งบุญกุศล. (ป.).

เวทคู

หมายถึง[เวทะคู] น. ผู้บรรลุถึงซึ่งความรู้ คือ พระอรหันต์. (ป.).

โพธิปักขิยธรรม

หมายถึงน. ธรรมเป็นไปในฝักฝ่ายแห่งความตรัสรู้, ธรรมเกื้อกูลแก่ความตรัสรู้มี ๓๗ ประการ. (ป. โพธิปกฺขิยธมฺม).

ทรงธรรม, ทรงสดับพระธรรมเทศนา (พระเจ้าแผ่นดิน)

หมายถึงฟังเทศน์

เข้าวัดเข้าวา

หมายถึงก. ไปวัดเพื่อฟังเทศน์ฟังธรรม, ไปอยู่ที่วัดเพื่อปฏิบัติธรรม, ประพฤติตนอยู่ในศีลในธรรม.

วิภัชวาที

หมายถึงน. ผู้จำแนกธรรมแต่ละหัวข้อตามเหตุและผลแห่งธรรมนั้น โดยคำนึงถึงนิสัยของผู้ฟังเป็นที่ตั้ง.

ธรรมานุธรรมปฏิบัติ

หมายถึง[ทำมา-] น. การประพฤติธรรมสมควรแก่ธรรม, การประพฤติความดีสมควรแก่ฐานะ.