ผลการค้นหา

เทียนท้ายพระที่นั่ง, เทียนท้ายที่นั่ง

หมายถึงที่บูชาอย่างสังเขปใช้คู่กับผ้าทรงกราบ จัดไว้สำหรับตามเสด็จ มีเทียน 2 เล่ม ธูป 1 กระถาง ผ้าทรงกราบ และพุ่ม

กินนรรำ

หมายถึงน. ชื่อท่าละครชนิดหนึ่ง; ชื่อเพลงปี่พาทย์ชนิดหนึ่ง. (ดึกดำบรรพ์); ชื่อกลบทชนิดหนึ่งตัวอย่างว่า ชะจิตใจไฉนนางระคางเขิน ปะพบพักตร์จะทักทายชม้ายเมิน ละเลิงเหลือจะเชื้อเชิญเผอิญอาย.

ต้นเครื่อง

หมายถึงเครื่องทรงสำหรับกษัตริย์, ของใช้ของเสวยสำหรับพระเจ้าแผ่นดิน

เงินท้ายพระที่นั่ง, เงินท้ายที่นั่ง

หมายถึงพระราชทรัพย์ส่วนพระองค์ เป็นเงินที่มหาดเล็กจะเชิญไปสำหรับทรงใช้สอย

ผมโป่ง

หมายถึงน. ทรงผมผู้หญิงที่มีช้องหนุนให้ผมโป่งแล้วเกล้าเป็นมวย.

กะปวกกะเปียก

หมายถึงว. อ่อนกำลังจนแทบไม่อาจทรงตัวได้ตามลำพัง, ปวกเปียก ก็ว่า.

ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อม

หมายถึงอนุญาต

วัดหลวง

หมายถึง(ปาก) น. พระอารามหลวง, วัดที่พระเจ้าแผ่นดินทรงสร้าง หรือทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เข้าจำนวนในบัญชีเป็นพระอารามหลวง.

กวะกวัก

หมายถึง[กฺวะกฺวัก] ก. กวัก เช่น กวะกวักคือกวักทักถาม. (สรรพสิทธิ์). ว. กวัก ๆ, เป็นเสียงนกกวักร้อง, เช่น นกกวักลักแลเพื่อนพลาง กวักปีกกวักหาง ก็ร้องกวะกวักทักทาย. (สมุทรโฆษ).

ผมม้า

หมายถึงน. ทรงผมผู้หญิงที่หวีส่วนหนึ่งลงมาปรกหน้าผากราวระดับคิ้ว.

เผละผละ

หมายถึงว. อ้วนจนเนื้อเหลวไม่มีรูปมีทรง เช่น อ้วนเผละผละ.

ภูษา

หมายถึงน. เครื่องนุ่งห่ม, ผ้าทรง. (ส.; ป. ภูสา ว่า เครื่องประดับ).