ผลการค้นหา

ตะไล

หมายถึง(ถิ่น-ราชบุรี) น. ต้นคงคาเดือด. (ดู คงคาเดือด).

กะแอน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระชาย. (ดู กระชาย).

กาเปี้ยด

หมายถึง(ถิ่น) น. ต้นหนอนตายหยาก. (พจน. ๒๔๙๓).

เว้า

หมายถึงว. มีเส้นรูปนอกหรือพื้นราบโค้งหรือบุ๋มเข้าไป เช่น เสื้อแขนเว้า.

ลูกปืนใหญ่

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Couroupita guianensis Aubl. ในวงศ์ Lycythidaceae ดอกออกตามลำต้น ผลกลมใหญ่.

ปัญจสาขา

หมายถึงน. กิ่งทั้ง ๕ คือ หัว ๑ แขน ๒ ขา ๒ ของลูกที่อยู่ในท้อง. (ป.).

กระเบง

หมายถึง(กลอน) ก. เบ่ง เช่น ระด่าวตึงกระเบงแขน. (อนิรุทธ์); ตะเบ็ง, กระเบญ ก็ใช้.

พูพอน

หมายถึงน. รากไม้ที่ขึ้นเป็นปีก เป็นพู หรือเป็นปมที่โคนต้น ซึ่งแผ่ขยายออกไปรอบ ๆ เพื่อพยุงลำต้น, พอน ก็เรียก.

ต่อกิ่ง

หมายถึงก. นำเอากิ่งของต้นไม้ต้นหนึ่งไปเสียบลงที่ตอของต้นไม้อีกต้นหนึ่งในวงศ์เดียวกัน แล้วเอาผ้ายางเป็นต้นพันตรงที่ต่อไม่ให้นํ้าซึมเข้า.

เยี่ยวงัว

หมายถึง(ถิ่น-อุดร) น. ต้นกะทกรก. [ดู กะทกรก (๑)].

ทัน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. ต้นพุทรา. (ดู พุทรา).

มันมือ

หมายถึงก. อยากใช้มือเล่นหรือทำเป็นต้นอยู่เรื่อย ๆ.