ผลการค้นหา

สา

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระสา. (ดู กระสา ๓), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า กระดาษสา.

พรายตานี

หมายถึงน. ผีผู้หญิงที่สิงอยู่ในต้นกล้วยตานีที่กำลังตั้งท้อง.

เมี่ยง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นชา. [ดู ชา ๑ (๑)].

ยอดน้ำ

หมายถึง(ภูมิ) น. แหล่งที่เกิดของลำนํ้า, ต้นนํ้า ก็เรียก.

เนียมอ้ม

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นเนียม. [ดู เนียม ๑ (๑)].

หัวแถว

หมายถึงน. คนที่อยู่ต้นของแถว, โดยปริยายหมายถึงหัวหน้าหรือผู้นำ.

เอ้อระเหย

หมายถึงว. ปล่อยอารมณ์ตามสบาย. น. คำขึ้นต้นเพลงพวงมาลัย.

มีนาคม

หมายถึงน. ชื่อเดือนที่ ๓ ตามสุริยคติ ซึ่งขึ้นต้นด้วยเดือนมกราคม มี ๓๑ วัน; (เลิก) ชื่อเดือนที่ ๑๒ ตามสุริยคติ ซึ่งขึ้นต้นด้วยเดือนเมษายน. (ป. มีน + อาคม).

สีเสียด

หมายถึงน. สารที่สกัดได้จากเนื้อไม้ของต้นสีเสียด (Acacia catechu Willd.) และใบกิ่งของต้นกะเมีย (Uncaria gambier Roxb.) ชนิดหลัง สีเสียดเทศ ก็เรียก.

หนอก

หมายถึง[หฺนอก] (ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. ต้นบัวบก. [ดู บัวบก (๑)].

เปลา

หมายถึง[เปฺลา] ว. สูงชะลูดไม่มีกิ่งที่ลำต้น (ใช้แก่ต้นไม้).

ขจาว

หมายถึง[ขะ-] (ถิ่น-พายัพ, ปักษ์ใต้) น. ต้นกระเชา. (ดู กระเชา).