ผลการค้นหา

อาวแดง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระเจียว. (ดู กระเจียว).

กาว

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นเทียนกิ่ง. (ดู เทียนกิ่ง).

จั่นดิน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นรากสามสิบ. (ดู รากสามสิบ).

ดอกอาว

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นว่านมหาเมฆ. (ดู ว่านมหาเมฆ).

ฟองมัน

หมายถึงน. ชื่อเครื่องหมายชนิดหนึ่ง มีรูปอย่างนี้ ๏ ในหนังสือเก่า สำหรับเขียนขึ้นต้นวรรคหรือต้นบรรทัด, ตาไก่ ก็เรียก.

ผการาย

หมายถึงน. เรียกต้นหมากที่เพิ่งออกดอกประปราย.

ผีเสื้อน้อย

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นคนทีสอ. (ดู คนทีสอ).

หอมขาว

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นกระเทียม. (ดู กระเทียม).

กะแอน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระชาย. (ดู กระชาย).

กาเปี้ยด

หมายถึง(ถิ่น) น. ต้นหนอนตายหยาก. (พจน. ๒๔๙๓).

ดอกก้าน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกะแท่ง. (ดู กะแท่ง).

ตระแบก

หมายถึง[ตฺระ-] (กลอน) น. ต้นตะแบก, กระแบก ก็เรียก.