ผลการค้นหา

ปริพัตร

หมายถึง[ปะริพัด] ก. บริพัตร. (ป. ปริวตฺต; ส. ปริวรฺต).

ปริยัติ

หมายถึง[ปะริยัด] น. การเล่าเรียนพระไตรปิฎก. (ป. ปริยตฺติ).

หริตกี,หรีตกี

หมายถึง[หะริตะกี, หะรีตะกี] น. ต้นสมอไทย. (ป., ส.).

ปริภัณฑ์

หมายถึง[ปะริพัน] น. บริภัณฑ์.

ปริพันธ์

หมายถึง[ปะริ-] ก. บริพันธ์. (ป.).

กะดวน

หมายถึงก. ตอกลิ่มเข้าไปในไม้. (ปาเลกัว).

กำเดาะ

หมายถึงว. กระเตาะ, รุ่น, เพิ่งแตกเนื้อสาว. (ปาเลกัว).

ปริเวณ

หมายถึง[ปะริ-] น. บริเวณ. (ป.).

บาปมิตร

หมายถึง[บาบปะมิด] น. มิตรชั่ว. (ส. ปาปมิตฺร; ป. ปาปมิตฺต).

คริสตกาล

หมายถึงน. สมัยเมื่อพระเยซูยังมีพระชนม์อยู่.

ราคจริต

หมายถึงน. แนวโน้มไปในทางกำหนัดยินดีในกามารมณ์, ความใคร่ในกามคุณ, ความมีใจเอนเอียงไปในทางรักสวยรักงาม.

คริสตจักร

หมายถึงน. ประชาคมที่เชื่อและรับพระเยซูเป็นพระผู้ไถ่บาป แบ่งเป็น ๓ นิกายใหญ่ ได้แก่ โรมันคาทอลิก โปรเตสแตนต์ และออร์ทอดอกซ์.