ผลการค้นหา

ตัดไฟแต่ต้นลม

หมายถึง(สำ) ก. ตัดต้นเหตุเพื่อไม่ให้เหตุการณ์ลุกลามต่อไป.

สวะ

หมายถึง[สะหฺวะ] น. ต้นหญ้า ต้นผัก หรือสิ่งต่าง ๆ ที่ลอยเป็นแพอยู่ในน้ำ.

ยืนต้นตาย

หมายถึงก. อาการที่ต้นไม้บางชนิดเช่นต้นตาล ต้นลาน ตายแล้วแต่ยังไม่ล้ม, อาการที่ไม้ยืนต้นเช่นต้นสัก ต้นยาง ตายเองหรือถูกกานคือ ควั่นเปลือกและกระพี้โดยรอบออกแล้วตาย แต่ยังไม่ล้ม.

โอตตัปปะ

หมายถึง[โอด-] น. ความเกรงกลัวบาป, มักใช้เข้าคู่กับคำ หิริ เป็น หิริโอตตัปปะ. (ป.).

สะทกสะท้าน

หมายถึงก. รู้สึกเกรงกลัว, รู้สึกเกรงกลัวจนตัวสั่น, เช่น เขาข่มขู่ฉันเสียจนสะทกสะท้านพูดไม่ถูก เธอตอบคำถามผู้บังคับบัญชาอย่างไม่สะทกสะท้าน.

พนัสบดี

หมายถึง[พะนัดสะบอดี] น. เจ้าป่า. (ส. วนสฺปติ หมายถึง ต้นโพ ต้นไทร และต้นมะเดื่อ; ป. วนปฺปติ).

ไหล่

หมายถึงน. ส่วนของบ่าตอนที่ติดกับต้นแขน.

อาทึก

หมายถึงว. เป็นที่ต้น, ก่อน, แรก, เบื้องต้น. (ป. อาทิก).

ปักดำ

หมายถึงก. ถอนต้นกล้ามาปลูกในนา.

กาเรการ่อน

หมายถึงน. ต้นกะเรกะร่อน. (พจน. ๒๔๙๓).

ฉัตรบรรณ

หมายถึง[ฉัดตฺระบัน] น. ต้นสัตบรรณ.

ช้อนนาง

หมายถึงน. ต้นรางจืด. (พจน. ๒๔๙๓).