ผลการค้นหา

รัชชุ

หมายถึง[รัด-] น. สาย, เชือก. (ป., ส.).

ปรัน

หมายถึง[ปฺรัน] ก. เอาของใหญ่กระแทกหรือดันเข้าไปในของเล็ก (มักใช้เป็นคำด่า).

รำหัด

หมายถึงก. โรย (ใช้สำหรับเอาพิมเสนแทรกยา); ใส่, แทรก. ว. อ่อน.

หมายมั่นปั้นมือ

หมายถึง(สำ) ก. มุ่งมั่นจะเอาหรือจะเป็นให้ได้.

ออกรับ

หมายถึงก. รับเอาเสียเองเมื่อเขาว่าผู้อื่น.

ออดอ้อน

หมายถึงก. รบเร้า, เซ้าซี้จะเอาให้ได้, อ้อนออด ก็ว่า.

เทิน

หมายถึงก. ทูน เช่น เอาของเทินหัว.

ฉกฉวย

หมายถึงก. ยื้อแย่งเอาไปต่อหน้า.

ฟาย

หมายถึงก. เอาอุ้งมือตัก.

ยักยี่ยักเหยา

หมายถึง[-เหฺยา] ก. พูดเซ้าซี้จะเอาให้ได้.

พำลา

หมายถึงน. เรียกช้างซึ่งมีลักษณะอันชั่วร้ายชนิดหนึ่ง ตำราไม่ให้เอามาใช้เป็นพาหนะ.

ตรัสรู้

หมายถึง[ตฺรัดสะ-] ก. รู้แจ้ง (ใช้เฉพาะพระพุทธเจ้า); โดยปริยายหมายความว่า รู้เอาเองว่าเป็นอย่างนั้นอย่างนี้.