ผลการค้นหา

ปะลอม

หมายถึงก. กิน, กินมูมมาม, กินโดยตะกละตะกลาม.

กินเกลือกินกะปิ

หมายถึง(สำ) ว. อดทนต่อความลำบากยากแค้น เช่น เขาเคยกินเกลือกินกะปิมาด้วยกัน.

กินเหล็กกินไหล

หมายถึง(สำ) ว. ทนต่อความเหน็ดเหนื่อยหรือความเจ็บปวดได้อย่างผิดปรกติ.

ฉันสวย

หมายถึงคำพูดเรียกความมั่นใจ พูดคำนี้แล้ว ออร่าพุ่งออกจากตัวทันที

กินล้างกินผลาญ

หมายถึงก. กินครึ่งทิ้งครึ่ง, กินทิ้งกินขว้าง, กินอย่างสุรุ่ยสุร่าย.

ข้าวก้นบาตร

หมายถึง(สำ) น. อาหารเหลือจากพระฉันแล้วที่ศิษย์วัดได้อาศัยกิน.

ภุญชะ

หมายถึงก. กิน, กินอาหาร. (ป.).

อดมื้อกินมื้อ

หมายถึงก. มีกินบ้างไม่มีกินบ้าง.

เสียปาก

หมายถึงก. พูดออกไปเปล่าประโยชน์ เช่น เด็กดื้ออย่างนี้เตือนไปก็เสียปากเปล่า ๆ; ไม่คู่ควรที่จะกิน เช่น ของอย่างนี้ฉันไม่กินให้เสียปาก.

เสวยพระโอสถ

หมายถึงกินยา

รับกินรับใช้

หมายถึงก. ทำหน้าที่รับว่าจะจ่ายเงินและกินเงินของผู้เล่นการพนันแทนเจ้ามือ.

กินปิ่นโต

หมายถึงก. ว่าจ้างให้ทำอาหารใส่ปิ่นโตส่งให้ตามที่ตกลงกัน, ผูกปิ่นโต ก็ว่า, (ปาก) ว่าปิ่นโต.