ผลการค้นหา

คำไวพจน์

หมายถึงดู ไวพจน์

ไวพจน์

หมายถึง(โบ) ในหนังสือแบบเรียนภาษาไทย ของพระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) หมายถึง คำที่ออกเสียงเหมือนกันแต่เขียนต่างกันและมีความหมายต่างกัน เช่น ใสกับไส โจทก์กับโจทย์ พานกับพาล ที่ในปัจจุบันเรียกว่า คำพ้องเสียง

ไวพจน์

หมายถึงคำที่เขียนต่างกันแต่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก เช่น มนุษย์กับคน บ้านกับเรือน รอกับคอย ป่ากับดง คำพ้องความ ก็ว่า (ภาษาบาลี คือ เววจน)

ดอกไม้

หมายถึงน. ฟันของเด็กที่แรกขึ้น.

บุษบา

หมายถึงดอกไม้

บุปผชาติ

หมายถึงน. ดอกไม้, พวกดอกไม้. (ป.).

กะบัง

หมายถึงน. ดอกไม้.

พุ่มดอกไม้

หมายถึงน. ดอกไม้ที่จัดบนพานให้มีลักษณะเป็นพุ่มยอดแหลม สำหรับบูชาพระเป็นต้น นิยมใช้ดอกไม้สด เช่น ดอกบานไม่รู้โรย ดอกผกากรอง.

คำพ้องความ

หมายถึงคำที่เขียนต่างกันแต่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก เช่น โคกับวัว ควายกับกระบือ มนุษย์กับคน, ไวพจน์ ก็ว่า

สะการะ

หมายถึงน. ดอกไม้. (ช.).

กุสุมา

หมายถึง(แบบ) น. ดอกไม้. (ป.).

กุสุมาลย์

หมายถึง(แบบ) น. ดอกไม้. (ป.).