ผลการค้นหา

คำพ้องเสียง

หมายถึงคำที่ออกเสียงเหมือนกันแต่เขียนต่างกันและมีความหมายต่างกัน เช่น ใส-ไส-ไสย กาน-กาล-การ-การณ์ (โบ) ในหนังสือแบบเรียนภาษาไทยของพระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) เรียกคำพ้องเสียงว่า ไวพจน์

จับเชิง

หมายถึงก. ตกปลอกช้าง, ล่ามเท้าช้าง.

โจมจับ

หมายถึงน. ชื่อช้างศึกพวกหนึ่ง มีหน้าที่เข้าโจมตีข้าศึก, ช้างโจมทัพ ก็เรียก.

สาร

หมายถึงน. ช้างใหญ่ ใช้ว่า ช้างสาร.

บ่มมัน

หมายถึงก. อาการที่ช้างกำลังจะตกมัน.

กุญชร

หมายถึง[กุนชอน] (แบบ) น. ช้าง. (ป.).

เลือดท่วมท้องช้าง

หมายถึงว. นองเลือด.

ฆ่าช้างเอางา

หมายถึง(สำ) ก. ทำลายของใหญ่เพื่อให้ได้ของเล็กน้อยซึ่งไม่คุ้มค่ากัน.

ช้างสีปลาด

หมายถึง[-ปะหฺลาด] (กฎ) น. ช้างที่มีมงคลลักษณะอย่างหนึ่งอย่างใดใน ๗ อย่าง คือ ตาขาว เพดานปากขาว เล็บขาว ขนขาว พื้นหนังขาวหรือสีคล้ายหม้อใหม่ ขนหางขาว หรืออัณฑโกศขาวหรือสีคล้ายหม้อใหม่.

พัง

หมายถึงน. ช้างตัวเมีย เรียกว่า ช้างพัง.

โขลง

หมายถึง[โขฺลง] น. ฝูง (ใช้เฉพาะช้าง).

เตก

หมายถึงก. ไสช้างให้เดิน, กะเตก ก็ว่า.