ผลการค้นหา

ปาปอหยีสังฆาตา

หมายถึง[-ปอหฺยี-] น. บิดา, พ่อ. (ช.).

พาณิช

หมายถึงน. พ่อค้า. (ส., ป. วาณิช).

ลูกเต้า

หมายถึงน. ลูกผู้มีกำเนิดจากพ่อแม่.

พระราชปุจฉา

หมายถึงคำถาม

พินทุสร

หมายถึง[พินทุสอน] น. เสียงเพราะ. (คำฤษดี). (ป. พินฺทุสฺสร).

ลูกสุดท้อง

หมายถึงน. ลูกคนสุดท้ายของพ่อแม่.

เลือดผสม

หมายถึงน. ผู้ที่มีเลือดพ่อและแม่ต่างชาติกัน.

ปิตา

หมายถึง(แบบ) น. บิดา, พ่อ. (ป.; ส. ปิตฺฤ).

ย้อนคำ

หมายถึงก. ว่าสวนตอบตามคำที่เขาว่ามา เช่น ฝ่ายหนึ่งพูดว่า เธอโง่จริง อีกฝ่ายหนึ่งก็ย้อนคำว่า แล้วเธอไม่โง่หรือ.

ยืนคำ

หมายถึงก. ยืนยันคำพูดที่พูดไปแล้วโดยไม่เปลี่ยนแปลง.

คำกร่อน

หมายถึง(ไว) น. คำที่ลดเสียงสระและเสียงสะกด (ถ้ามี) ให้เป็นเสียง อะ โดยยังคงเสียงพยัญชนะต้นเสียงเดี่ยวหรือเสียงพยัญชนะต้นที่เป็นอักษรควบอักษรกล้ำไว้ มักจะเกิดในคำสองพยางค์ที่พยางค์แรกออกเสียงเบา เช่น หมากม่วง เป็น มะม่วง ต้นเคียน เป็น ตะเคียน อันหนึ่ง เป็น อนึ่ง แจ้นแจ้น เป็น จะแจ้น ขวักไขว่ เป็น ขวะไขว่ โครมโครม เป็น คระโครม, และมีปรากฏในคำพยางค์เดียวด้วย เช่น เสีย เป็น ซะ แล้ว เป็น ละ, แต่บางกรณีก็ลดเสียงสระและเสียงสะกด (ถ้ามี) ให้เป็นเสียง เออะ หรือ อึ เช่น เถิด เป็น เถอะ หรือ เป็น รึ.

ปิตุฆาต

หมายถึง[ปิตุคาด] น. การฆ่าพ่อ. (ป.).