ตัวกรองผลการค้นหา
สกุน
หมายถึงน. รก, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระสกุน.
ศอ
หมายถึงน. คอ, ราชาศัพท์ ว่า พระศอ.
ไอตัว
หมายถึงน. ความร้อนที่ระเหยจากร่างกาย.
ประสูติการ
หมายถึงน. การเกิด, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระประสูติการ.
เนื้อตัว
หมายถึงน. ร่างกาย เช่น เนื้อตัวเหนอะหนะ.
ง่วง
หมายถึงก. อาการที่ร่างกายอยากนอน.
พลานามัย
หมายถึงน. ภาวะของร่างกายที่แข็งแรง และไม่เป็นโรค; วิชาว่าด้วยการรักษาสุขภาพของร่างกายและจิตใจ.
สกนธ์
หมายถึง[สะกน] น. ขันธ์, กอง, ส่วนร่างกาย, ร่างกาย. (ส.; ป. ขนฺธ).
สาง
หมายถึงน. หวี, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระสาง.
คำ
หมายถึงน. เสียงพูด, เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ, เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด โดยปรกติถือว่าเป็นหน่วยที่เล็กที่สุดซึ่งมีความหมายในตัว, ใช้ประกอบหน้าคำอื่นมีความหมายเช่นนั้น เช่น คำนาม คำกริยา คำบุรพบท; พยางค์ซึ่งเป็นส่วนย่อยของวรรคหรือบาทในฉันท์ แต่ละพยางค์ถือว่าเป็นคำหนึ่ง, ๒ วรรคของคำกลอน; ลักษณนามของเสียงพูด เช่น พูดคำหนึ่ง, ลักษณนามบอกจำพวกของเคี้ยวของกิน เช่น ข้าวคำหนึ่ง, ลักษณนามเรียก ๒ วรรคของคำกลอนว่า คำหนึ่ง.
หมายถึงน. ทองคำ เช่น หอคำ เชียงคำ.
ยี่ภู่
หมายถึงน. ที่นอน, ฟูก, (ราชาศัพท์ใช้ว่า พระยี่ภู่).