ผลการค้นหา

ภควดี

หมายถึง[พะคะวะดี] ใช้เป็นคำเรียกสตรีที่เคารพ เช่น พระมหิษี พระอุมา พระลักษมี. (ป., ส. ภควตี).

เจ้ากู

หมายถึงน. ท่าน (ใช้เรียกพระที่นับถือ).

อาศิรวจนะ

หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).

อาเศียรวจนะ

หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).

โอม

หมายถึงน. คำที่ประกอบด้วยเสียง ๓ เสียง คือ อ อุ ม [อ่านว่า อะ อุ มะ] รวมกัน ข้างฝ่ายฮินดูหมายถึง พระเจ้าทั้ง ๓ คือ อ = พระศิวะ อุ = พระวิษณุ ม = พระพรหม; ข้างพระพุทธศาสนาเลียนเอามาใช้หมายถึง พระรัตนตรัย คือ อ = อรหํ (พระพุทธเจ้า) อุ = อุตฺตมธมฺม (พระธรรมอันสูงสุด) ม = มหาสงฺฆ (พระสงฆ์) นับถือเป็นคำศักดิ์สิทธิ์, เป็นคำขึ้นต้นของการกล่าวมนตร์. ก. กล่าวคำขึ้นต้นของมนตร์. (ส.).

อีดอก

หมายถึงน. คำที่ใช้ด่าผู้หญิง.

บรมครู

หมายถึงน. คำที่ใช้เรียกพระพุทธเจ้าโดยเฉพาะ.

กระจิบ,-กระจิบ

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระจุบ เป็น กระจุบกระจิบ.

กระจิ๋ม,-กระจิ๋ม

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระจุ๋ม เป็น กระจุ๋มกระจิ๋ม.

กระแฉก,-กระแฉก

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระฉอก เป็น กระฉอกกระแฉก.

กระเดียม,-กระเดียม

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระดี้ เป็น กระดี้กระเดียม.

กระทัน,-กระทัน

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระทด เป็น กระทดกระทัน.