ผลการค้นหา

บน

หมายถึงน. คำ เช่น ให้บนถ้อยคำ. (จินดามณี); คำที่จดไว้เป็นหลักฐาน, คำให้การที่จดไว้เป็นหลักฐาน, เช่น เอาบนเขาไว้, ให้คาดบนไว้. (สามดวง).

ผวน

หมายถึง[ผฺวน] ก. หวน, กลับ, เช่น ผวนคำ, เรียกคำที่พูดทวนกลับเช่นนั้น เช่น ตกที่อิฐ ผวนเป็น ติดที่อก ว่า คำผวน.

ข้อหา

หมายถึงน. คำกล่าวโทษ; (กฎ) คำกล่าวหาบุคคลว่าได้กระทำความผิดอาญา; คำกล่าวหาเกี่ยวกับข้อโต้แย้งสิทธิหรือหน้าที่ของบุคคลในทางแพ่ง.

หลาย

หมายถึงว. มาก, บางทีใช้คู่กับคำ มาก เป็น มากหลาย.

เหรอ,เหรอะ

หมายถึง(ปาก) คำที่มีเสียงเพี้ยนมาจากคำว่า หรือ.

อารัมภกถา,อารัมภบท

หมายถึงน. คำปรารภ, คำเริ่มต้น, คำนำ.

นามานุศาสตร์

หมายถึงน. อภิธานคำชื่อ. (ส.).

นิคม

หมายถึงน. คำประพันธ์ที่กล่าวย่อและซํ้าความเดิมเพื่อให้ผู้ฟังจำง่าย.

ประสม

หมายถึงก. รวมกันเข้า (เป็นคำใช้ได้ทั่ว ๆ ไป).

กระจิก,-กระจิก

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระจุก เป็น กระจุกกระจิก.

กระซวย,-กระซวย

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระซิก เป็น กระซิกกระซวย.

กระแย่ง,-กระแย่ง

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระย่อง เป็น กระย่องกระแย่ง.