ผลการค้นหา

ขยุกขยิก

หมายถึง[ขะหฺยุกขะหฺยิก] ก. ไม่อยู่นิ่ง ๆ ขยับไปขยับมา (ใช้ในอาการที่แสดงถึงความไม่เรียบร้อย) เช่น นั่งขยุกขยิก, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่เขียนไม่เรียบร้อย อ่านยากหรืออ่านไม่ออก เช่น เขียนลายมือขยุกขยิก.

รวมพวก

หมายถึงก. รวมคนจำนวนมากเข้าด้วยกัน.

พระบรมราชานุเคราะห์

หมายถึงช่วยเหลือคนทั่วไป

สุดคน

หมายถึงว. ยอดคน.

นรา

หมายถึง(กลอน) น. คน.

ผู้คน

หมายถึงน. คนทั่วไป.

ต่างจิตต่างใจ

หมายถึงว. ต่างคนก็ต่างความคิด.

นิสัชชาการ

หมายถึงน. อาการนั่ง. (ป.), ในบทกลอนใช้ว่า นิสัชชนาการ ก็มี เช่น จึงเสด็จนิสัชชนาการนั่งในร่มไม้. (ม. ร่ายยาว วนปเวสน์).

สำรวมใจ

หมายถึงก. ทำใจให้แน่วแน่, ทำใจให้สงบ, เช่น เวลานั่งสมาธิต้องสำรวมใจ.

เสื่อ

หมายถึงน. สาด, เครื่องสานชนิดหนึ่งสำหรับปูนั่งและนอน.

วัลลภ

หมายถึง[วันลบ] น. คนสนิท, ผู้ชอบพอ, คนโปรด, คนรัก. (ป., ส.).

ปลุกตัว

หมายถึงก. นั่งเข้าสมาธิแล้วบริกรรมคาถา เพื่อให้อยู่คงกระพันชาตรี.