ค้นเจอ 411 รายการ

ข้าวเบา

หมายถึงน. กลุ่มพันธุ์ข้าวที่ได้ผลเร็วกว่ากลุ่มพันธุ์ข้าวอื่น ออกรวงในช่วงปลายเดือนกันยายนถึงกลางเดือนตุลาคม และเก็บเกี่ยวได้ในช่วงต้นเดือนพฤศจิกายนถึงกลางเดือนพฤศจิกายน เช่น พันธุ์ข้าวเหนียวหางยี ๗๑ พันธุ์ข้าวน้ำสะกุย ๑๙, พายัพและอีสานว่า ข้าวดอ.

ขุนหลวง

หมายถึง(โบ) น. พระเจ้าแผ่นดิน เช่น เป็นขุนหลวงเสวยราชย์ได้สองปี. (พงศ. ร. ๓).

ข้าวบุหรี่

หมายถึงน. ข้าวหุงอย่างวิธีของแขกมีเครื่องปรุงและเนื้ออยู่ในตัว. (กะบุลี แปลว่า ข้าวปรุงอย่างแบบชาวกรุงกาบุล).

ข้าวเปียก

หมายถึงน. ข้าวที่ต้มและกวนให้เละ, ข้าวที่ต้มกับนํ้ากะทิเจือเกลือเล็กน้อย กวนให้สุกจนข้นหรือเละ มีรสเค็ม ๆ มัน ๆ.

มือสี

หมายถึงน. ไม้ที่ยื่นออกมาจากเครื่องสีข้าวสำหรับเอาขอสับ.

เรียงเม็ด

หมายถึง(ปาก) ก. ย่อย เช่น ข้าวยังไม่ทันเรียงเม็ดเลย ไปวิ่งเล่นแล้ว.

เลี้ยงผอก

หมายถึงก. นำข้าวไปให้ชาวนากินในเวลาทำนา.

ฟ่อน

หมายถึงน. หญ้าหรือต้นข้าวจำนวนมากที่เอามารวมกันเป็นมัดใหญ่ ๆ.

ข้าวกรู

หมายถึงน. ข้าวชนิดที่ทำเพื่ออุทิศให้เปรตประเภทหนึ่งในพิธีสารท.

จังหัน

หมายถึงน. ข้าว, อาหาร, (ใช้แก่พระสงฆ์). (ข. จงฺหาน่).

เปิบข้าว

หมายถึงก. ใช้ปลายนิ้วขยุ้มข้าวใส่ปากตนเอง.

เปิบ

หมายถึงก. ใช้ปลายนิ้วขยุ้มข้าวใส่ปากตนเอง.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ