ผลการค้นหา

เว่อ

หมายถึงว. เบ้อ เช่น ถูกฟันแผลเว่อ; ชัด เช่น เห็นกระดูกขาวเว่อ.

เสต,เสต-

หมายถึง[-ตะ-] (แบบ) ว. เศวต, สีขาว. (ป.; ส. เศฺวต).

กลดกำมะลอ

หมายถึงน. ร่มชนิดหนึ่ง พื้นขาวโรยทองเป็นเครื่องยศ.

เต้าหู้ยี้

หมายถึงน. อาหารเค็มของจีน ทำด้วยเต้าหู้ขาวหมัก. (จ.).

ดอกหมาก

หมายถึงน. ชื่อเกลื้อนชนิดหนึ่ง ขึ้นตามตัวตามหลังเป็นผื่นขาว ๆ; จั่นหมากที่บานแล้ว; ขนสร้อยคอไก่หรือตามตัวไก่ที่เป็นจุดขาว ๆ.

ข้าวสาร

หมายถึงน. ข้าวเปลือกที่สีซ้อมจนเหลือแต่เมล็ดขาวดีแล้ว.

เศวดงค์

หมายถึง[สะเหฺวดง] ว. มีตัวขาว. (ส. เศฺวต + องฺค).

ล้วนด้วย,ล้วนแล้ว

หมายถึงว. แล้วด้วย, แล้วไปด้วย, เช่น ล้วนด้วยดอกไม้สีขาว ล้วนแล้วไปด้วยทอง.

ปูนผิว

หมายถึงน. ปูนขาวอย่างละเอียดใช้ฉาบทาพื้นนอกให้ขาวเป็นนวล.

รูปพรรณสัณฐาน

หมายถึงน. รูปร่างลักษณะ เช่น เขามีรูปพรรณสัณฐานอย่างไร สูงหรือต่ำ ดำหรือขาว.

น้ำนม

หมายถึงน. ของเหลวสีขาวออกมาจากนมคนและสัตว์ สำหรับเลี้ยงลูก.

เครื่องสุกำศพ

หมายถึงน. สิ่งของที่ใช้ในการทำสุกำศพ มีผ้าขาว ด้ายดิบ กระดาษฟาง นํ้ายาฟอร์มาลิน.