ผลการค้นหา

ผลา

หมายถึง[ผฺลา] น. ง้าว; ก้อนหิน. ว. กล้า; คม.

ผลิกศิลา

หมายถึงน. หินผลึก. (ป. ผลิก + ส. ศิลา).

เขื่อง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ที่ซึ่งปลาช่อนปลาดุกอาศัยอยู่เวลาไข่.

ปราษาณ

หมายถึง[ปฺราสาน] น. หิน. (ส. ปาษาณ; ป. ปาสาณ).

ปูนสอ

หมายถึงน. ปูนขาวที่ผสมกับทรายและนํ้ากาวหนังหรือนํ้าอ้อยเป็นต้น สำหรับเชื่อมอิฐหรือหิน, ปูนขาวหรือปูนซีเมนต์ผสมกับทรายและนํ้า สำหรับเชื่อมอิฐหรือหิน.

ชระง่อน

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) น. ชะง่อน, หินที่เป็นปุ่มเป็นแง่ยื่นออกมาจากเขา.

กระโตกกระตาก

หมายถึงก. ส่งเสียงให้เขารู้อย่างไก่กำลังออกไข่, โดยปริยายหมายความว่า เปิดเผยข้อความที่ต้องการปิดบัง.

ไศล

หมายถึง[สะไหฺล] น. เขาหิน เช่น โขดเขินเนินไศล. (ส. ไศล).

ลูกหิน

หมายถึงน. ลูกกลมทำด้วยหินเป็นต้นสำหรับเด็กเล่น.

ภุมรัตน์

หมายถึง[พุมมะรัด] น. หินปะการัง. (ส. เภามรตฺน).

สืบพันธุ์แบบอาศัยเพศ

หมายถึงก. สืบพันธุ์โดยการผสมของเซลล์สืบพันธุ์ เช่น การผสมของเชื้ออสุจิกับไข่ของเพศหญิง.

ฟอกน้ำตาล

หมายถึงก. เอาเปลือกไข่ใส่ลงไปในขณะเชื่อมน้ำตาล เพื่อให้น้ำเชื่อมใสสะอาด.