ค้นเจอ 212 รายการ

ลูกยาเธอ

หมายถึง(ราชา) น. คำนำหน้านามพระราชโอรสในสมัยปลายรัชกาลที่ ๓ ถึงปัจจุบัน, เรียกเต็มว่า พระเจ้าลูกยาเธอ, ถ้ามีพระมารดาเป็นเจ้า เรียกว่า สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ.

สมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอ,สมเด็จพระอนุชา

หมายถึงน้องชาย (ที่เป็นเจ้าฟ้า) ของพระมหากษัตริย์

สมเด็จพระเจ้าพี่ยาเธอ,สมเด็จพระเชษฐา

หมายถึงพี่ชาย (ที่เป็นเจ้าฟ้า) ของพระมหากษัตริย์

ทรงพระประชวร (พระเจ้าแผ่นดิน) ประชวร (พระราชวงศ์)

หมายถึงเจ็บ

ธรณินทร์

หมายถึง[ทอระนิน] (กลอน) น. ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน, พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).

ยุวราช,ยุวราชา

หมายถึงน. พระราชกุมารที่ได้รับอภิเษกหรือทรงรับแต่งตั้งอยู่ในตำแหน่งที่จะสืบราชสมบัติเป็นพระเจ้าแผ่นดินต่อไป. (ป., ส.).

มหิธร

หมายถึงน. ผู้ทรงแผ่นดิน คือ ภูเขา; ชื่อหนึ่งของพระนารายณ์; พระเจ้าแผ่นดิน. (ส. มหีธร, มหีธฺร).

วิภู

หมายถึงน. ผู้ครอง, พระเจ้าแผ่นดิน. ว. ยิ่งใหญ่, มีอำนาจ; แข็งแรง. (ป., ส.).

มเหศ,มเหศวร

หมายถึง[มะเหด, มะเหสวน] น. พระอิศวร, พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).

ทรงพระพิโรธ (พระเจ้าแผ่นดิน) พิโรธ, กริ้ว (พระราชวงศ์)

หมายถึงโกรธ

พลับพลา

หมายถึงที่ประทับชั่วครั้งคราวสำหรับรับรองพระเจ้าแผ่นดินและพระบรมราชวงศ์ชั้นสูง

ยืนชิงช้า

หมายถึง(โบ) น. เรียกข้าราชการที่เป็นประธานในพิธีโล้ชิงช้าแทนพระเจ้าแผ่นดินว่า พระยายืนชิงช้า.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ