ผลการค้นหา

หางแกละ

หมายถึง[-แกฺละ] น. ผมที่เอาไว้เป็นแหยมที่แง่ศีรษะ.

ผมเป๋

หมายถึงน. ทรงผมผู้ชายที่หวีแสกข้าง.

ขนพองสยองเกล้า

หมายถึงน. ขนและผมตั้งชันขึ้นเพราะรู้สึกสยดสยองมากเป็นต้น.

หยักศก

หมายถึงว. ที่หยิกน้อย ๆ (ใช้แก่ผม).

หิรัณยเกศ

หมายถึง[หิรันยะเกด] ว. มีผมสีทอง. (ส.).

จอน,จอน,จอนหู

หมายถึงน. ชายผมข้างหูที่ระลงมาที่แก้ม.

หัวเถิก

หมายถึงว. มีผมที่หัวตอนหน้าผากร่นสูงขึ้นไป.

ซอยผม

หมายถึงก. ตัดแต่งผมให้มีรูปทรงต่าง ๆ.

ยาวเฟื้อย

หมายถึงว. ยาวมาก (มักใช้แก่สิ่งที่เป็นเส้นอย่างผมหรือหางไก่เป็นต้น) เช่น ผมยาวเฟื้อย ไก่ฟ้าหางยาวเฟื้อย.

แถ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. ทำให้เตียน, ทำให้โล่ง, เช่น แถผม แถหัว หมายถึง โกนผม โกนหัว.

หนาน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. เรียกคนที่สึกจากเพศภิกษุว่า หนานนั่น หนานนี่.

ปเวณี

หมายถึง[ปะ-] น. ขนบธรรมเนียม, แบบแผน; เชื้อสาย, การเป็นสามีภรรยากันตามธรรมเนียม. (ป.; ส. ปฺรเวณิ).