ตัวกรองผลการค้นหา
แฮะ
หมายถึง(ปาก) ว. คำประกอบท้ายคำเพื่อเน้นความให้หนักแน่นขึ้น.
กถา
หมายถึง[กะ-] น. ถ้อยคำ, เรื่อง, คำอธิบาย, คำกล่าว. (ป.).
อาเศียรพจน์
หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).
เออน่ะ
หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาเพื่อเน้นแสดงคำรับอย่างรู้สึกรำคาญ.
ขาดคำ,ขาดปาก
หมายถึงก. ทันทีที่สุดคำพูด, ทันทีที่จบคำพูด.
อาเศียรวาท
คะ
หมายถึงคำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี ค เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น ครื้นครื้น กร่อนเป็น คะครื้น โครมโครม กร่อนเป็น คะโครม มีคำแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น และมีความหมายในทางย้ำเน้นคำ.
อาเศียรพาท
สาลินี
หมายถึงน. ชื่อฉันท์อย่างหนึ่ง บาทหนึ่งมี ๑๑ คำ วรรคหน้ามี ๕ คำ เป็นครุล้วน วรรคหลังมี ๖ คำ คำที่ ๑ และคำที่ ๔ เป็นลหุ นอกนั้นเป็นครุ
อัธยาย
หมายถึง[อัดทะยาย] น. บทเรียน, บท; การอ่าน, การเล่าเรียน. (ส. อธฺยาย).
ไม้ยมก
หมายถึงน. เครื่องหมายรูปดังนี้ ๆ สำหรับอ่านซํ้าความหรือซํ้าคำข้างท้าย ๒ หน.
ขีดคั่น
หมายถึงก. ขีดกั้นไว้, กำหนดไว้โดยเฉพาะ เช่น อ่านหนังสือไปถึงไหนแล้ว ให้ทำเครื่องหมายขีดคั่นไว้.