ผลการค้นหา

อังกา

หมายถึงน. ตัวอักษรที่จารไว้หัวลานสำหรับบอกจำนวนใบลานที่จารแล้ว ๑๒ ตัวเป็น ๑ อังกา และ ๒ อังกา เป็น ๑ ผูก.

อันเตบุริกา,อันเตปุริกา

หมายถึงน. นางในราชสำนัก. (ป.).

อาหรัดกัดติกา

หมายถึง[-หฺรัด-] น. ม้าใช้, ม้าเร็ว. (ช.).

อีกา

หมายถึงดู กา ๑.

อุบาสิกา

หมายถึงน. คฤหัสถ์ผู้หญิงที่นับถือพระพุทธศาสนาอย่างมั่นคง. (ป., ส. อุปาสิกา).

พระลสิกา

หมายถึงน้ำในไขข้อ

ชัลลุกะ, ชัลลุกา

หมายถึงปลิง

มุทิกา

หมายถึงน. คนขับเสภา. (ป.).

ไมกา

หมายถึงน. แร่ประเภทซิลิเกต มีหลายชนิด ชนิดที่สำคัญที่สุด ได้แก่ แร่มัสโคไวต์ มีสูตร KAl3Si3O10(OH)2 และแร่โฟลโกไพต์ มีสูตร KMg3AlSi3O10(OH)2 ลักษณะผิวเป็นมันวาว ลอกออกได้เป็นแผ่นบางโปร่งแสง ทนความร้อนได้ดี ใช้ประโยชน์เป็นฉนวนความร้อน ทำอุปกรณ์ไฟฟ้าเป็นต้น, แร่กลีบหิน ก็เรียก. (อ. mica).

ยูถิกา

หมายถึงน. ต้นพุทธชาด. (ส.).

รอดปากเหยี่ยวปากกา

หมายถึงก. พ้นอันตรายมาได้อย่างหวุดหวิด.

รังกา

หมายถึงน. ที่สำหรับคนขึ้นไปยืนสังเกตการณ์บนยอดเสากระโดงเรือ มักทำเป็นแป้นกลมมีรั้วล้อมรอบ.