ตัวกรองผลการค้นหา
มาติกะ
หมายถึงว. ฝ่ายมารดา, ของมารดา. (ป.).
มิคลุท,มิคลุทกะ
หมายถึง[-ลุด, -ลุดทะกะ] น. พรานเนื้อ, คนที่เที่ยวฆ่าสัตว์ในป่าเป็นอาชีพ. (ป. มิคลุทฺท, มิคลุทฺทก).
กะ
หมายถึงน. เครื่องหมายบอกทำนองสวด เช่น กะมหาชาติคำหลวง, ทำนองสวด เช่น สวดกะ; รอบการเข้าเวร, ระยะเวลาที่ผลัดเปลี่ยนกันทำงาน, เช่น กะแรก กะที่ ๒. ก. กำหนด, หมาย, คะเน, ประมาณ.
กังกะ
หมายถึง(แบบ) น. เหยี่ยว เช่น เกิดเป็นภักษแก่กังกโกรญจคฤธรกา บินมาวว่อนร่อน ก็ร้อง. (สมุทรโฆษ).
กุกะ
หมายถึงว. ขรุขระ เช่น ทั้งนํ้าใจก็ดื้อดันดุกุกะไม่คิดกลัว. (ม. ร่ายยาว ชูชก).
ชานุ,ชานุกะ
หมายถึงน. เข่า, ชันนุ หรือ ชันนุกะ ก็ใช้. (ป., ส.).
ติตติกะ
หมายถึง[ติด-] (แบบ) ว. มีรสขม. (ป.).
พระปิลกะ
หมายถึงขี้แมลงวัน
วกะ
หมายถึงน. หมาป่า. (ป.; ส. วฺฤก).
วรรธกะ
หมายถึง[วัดทะกะ] น. ผู้เจริญ. (ส. วรฺธก ว่า ผู้ทำให้เจริญ; ป. วฑฺฒก).
วัมมิกะ
หมายถึงน. จอมปลวก. (ป. วมฺมีก; ส. วลฺมีก).
ศตกะ
หมายถึง[สะตะกะ] น. หมวด ๑๐๐, มีจำนวน ๑๐๐, ใช้ ศดก ก็มี. (ส.; ป. สตก).