ผลการค้นหา

สูตินรีเวช

หมายถึง[-นะรีเวด] น. วิชาเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ การคลอด และโรคเฉพาะสตรี.

เกล็ดกระดี่

หมายถึงว. เรียกอาการโรคที่เกิดขึ้นที่ตาเด็กว่า ตาเกล็ดกระดี่.

องคมรรษ

หมายถึง[องคะมัด] น. โรคขัดในข้อ. (ส. องฺคมรฺษ).

ท้องมาน

หมายถึงน. ชื่อโรคจำพวกหนึ่งมีอาการให้ท้องโตอย่างหญิงมีครรภ์.

ห่าลง

หมายถึงก. เกิดโรคระบาดอย่างร้ายแรงเป็นเหตุให้คนตายจำนวนมาก เช่น โรคลงราก (อหิวาตกโรค) กาฬโรค. (ปาก) น. คนที่มากันเป็นจำนวนมาก เช่น งานนี้คนมากันอย่างกับห่าลง.

ทูม

หมายถึงก. บวม, อูม, ในคำว่า คางทูม หมายถึงโรคที่ทำให้คางบวม.

กุฏฐัง

หมายถึงน. โรคเรื้อนซึ่งทำให้อวัยวะเช่นมือและเท้ากุดเหี้ยนไป. (ป.).

เจ็บไข้,เจ็บป่วย

หมายถึงก. ไม่สบายเพราะโรคหรือความไข้หรือเหตุอื่นที่ทำให้รู้สึกเช่นนั้น, เจ็บไข้ได้ป่วย ก็ว่า.

เชื้อโรค

หมายถึงน. สิ่งที่มีชีวิต เมื่อเข้าสู่ร่างกายมนุษย์หรือสัตว์แล้ว ทำให้เกิดโรคได้; (กฎ) เชื้อจุลินทรีย์หรือผลิตผลจากเชื้อจุลินทรีย์ที่ทำให้เกิดโรคในคนหรือสัตว์.

เปลี่ยวดำ

หมายถึงน. ชื่อโรคอย่างหนึ่ง ตามตำราแพทย์แผนโบราณว่าเกิดจากความเย็นมาก, เกลี่ยวดำ ก็ว่า.

พลานามัย

หมายถึงน. ภาวะของร่างกายที่แข็งแรง และไม่เป็นโรค; วิชาว่าด้วยการรักษาสุขภาพของร่างกายและจิตใจ.

รำมะนาด

หมายถึงน. ชื่อโรคชนิดหนึ่งเกิดตามรากฟัน ทำให้เหงือกบวมเป็นหนอง.