ผลการค้นหา

พูดจา

หมายถึงก. พูด.

สอนพูด

หมายถึงว. เรียกเด็กที่เริ่มหัดพูดว่า เด็กสอนพูด.

พูดเป็นต่อยหอย

หมายถึง(สำ) ก. พูดฉอด ๆ ไม่หยุดปาก.

ถือใจ

หมายถึงก. มั่นใจ, สำคัญใจ.

วทนะ

หมายถึง[วะทะนะ] (แบบ) น. การพูด, คำพูด; ปาก, หน้า. (ป., ส. วทน ว่า ปาก, หน้า).

เยิ่นเย้อ

หมายถึงว. ยืดยาด, ไม่กะทัดรัด, ไม่รัดกุม, (โดยมากใช้แก่คำพูดหรือข้อความ) เช่น พูดจาเยิ่นเย้อ ข้อความเยิ่นเย้อ.

โอ้โลมปฏิโลม

หมายถึง(ปาก) ก. พูดเอาอกเอาใจ, พูดเกลี้ยกล่อม.

จีบปาก,จีบปากจีบคอ

หมายถึงก. พูดอย่างดัดจริต, พูดเชิงประจบประแจง.

น้ำเย็นปลาตาย

หมายถึง(สำ) น. คำพูดที่ไพเราะอ่อนหวานทำให้ตายใจ อาจเป็นโทษเป็นภัยได้, มักพูดเข้าคู่กับ นํ้าร้อนปลาเป็น.

ทะลุกลางปล้อง

หมายถึงก. พูดสอดขึ้นมาในเวลาที่เขากำลังพูดกันอยู่.

หยอด

หมายถึงก. ใส่ลงหรือเทลงคราวละน้อย ๆ; แถมคำชมหรือคำพูดคมคาย.

สุนทรพจน์

หมายถึง[สุนทอนระ-, สุนทอระ-] น. คำพูดที่ประธานหรือบุคคลสำคัญเป็นต้นกล่าวในพิธีการหรือในโอกาสสำคัญต่าง ๆ เช่น นายกรัฐมนตรีกล่าวสุนทรพจน์ในที่ประชุมสมัชชาใหญ่สหประชาชาติ.