ตัวกรองผลการค้นหา
เบิกพระเนตร
หมายถึงก. เปิดตา, เป็นคำใช้สำหรับพิธีฝังหรือเขียนพระเนตรพระพุทธรูป ซึ่งถือว่าเมื่อได้เบิกพระเนตรแล้วจึงเป็นองค์พระโดยสมบูรณ์.
ปัทมปาณี
หมายถึงน. ผู้มีดอกบัวในมือ คือ พระพรหม พระวิษณุ, ชื่อหนึ่งหรือปางหนึ่งของพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ พระหัตถ์ทรงดอกบัว.
ลอง
หมายถึงน. ของที่ทำรองรับไว้ชั้นใน เช่น ลองพระสุพรรณราช; ส่วนที่ประกอบชั้นนอกของพระโกศหรือโกศ เรียกว่า พระลอง หรือ ลอง.
ธาตุ
หมายถึง[ทาด, ทาตุ-] น. กระดูกของพระพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า และพระอรหันต์ โดยทั่ว ๆ ไปเรียกรวม ๆ ว่า พระธาตุ, ถ้าเป็นกระดูกของพระพุทธเจ้า เรียก พระบรมธาตุ หรือ พระบรมสารีริกธาตุ, ถ้าเป็นกระดูกของพระอรหันต์ เรียกว่า พระธาตุ, ถ้าเป็นกระดูกส่วนใดส่วนหนึ่งของพระพุทธเจ้า ก็เรียกตามความหมายของคำนั้น ๆ เช่น พระอุรังคธาตุ พระทันตธาตุ, ถ้าเป็นผมของพระพุทธเจ้า เรียกว่า พระเกศธาตุ; ชื่อคัมภีร์ในพระพุทธศาสนาซึ่งว่าด้วยธาตุ เช่น ธาตุกถา ธาตุปาฐ. (ป., ส.); (ถิ่น-อีสาน) เจดีย์ที่บรรจุกระดูกคนที่เผาแล้ว.
ง้อนหมู
หมายถึงน. หญ้าแห้วหมู. (โอสถพระนารายณ์).
เจ้าจอม
หมายถึงน. ตำแหน่งพระสนมวังหลวง.
นักษัตรบดี
หมายถึงน. ดาวพระพุธ. (ส.).
มหากฐิน
หมายถึงน. ชื่อพระชฎาเครื่องต้น.
รัชนีกร
หมายถึงน. พระจันทร์. (ป., ส.).
ราชาวลี
หมายถึงน. เชื้อสายของพระราชา. (ส.).
คนดิบ
หมายถึงน. ชายที่ยังไม่ได้บวชเป็นพระภิกษุ.
ครัวทาน
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ของถวายพระ.