ตัวกรองผลการค้นหา
เรือพายม้า
หมายถึงน. เรือขุดชนิดหนึ่ง หัวเรือและท้ายเรือเรียวงอนขึ้นพองาม มีไม้หูกระต่ายติดขวางอยู่ทั้งหัวและท้ายเรือ ตรงกลางลำป่องออก ใช้งานในแถบภาคกลาง.
เรือมอ
หมายถึงน. เรือต่อเสริมกราบขนาดใหญ่มาก ส่วนใหญ่ใช้บรรทุกข้าวเปลือกและเกลือ.
เรือยนต์
หมายถึงน. เรือต่อชนิดหนึ่ง ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์.
เรือลาดตระเวน
หมายถึงน. เรือรบขนาดใหญ่ ระวางขับน้ำประมาณ ๖,๐๐๐-๒๐,๐๐๐ ตัน มีความเร็วและมีความคล่องตัวในการปฏิบัติงานมากกว่าเรือประจัญบานมีหน้าที่ลาดตระเวน ตรวจการรุกล้ำทางฝั่งน้ำและทางอากาศยาน คุ้มกัน สนับสนุนกองเรือลำเลียงเป็นต้น.
ข้ามเรือ
หมายถึงก. ลงเรือข้ามน้ำไปยังอีกฝั่งหนึ่ง.
ทก
หมายถึง(โบ) ว. ทุก เช่น ทกพวก ทกพาย.
จ้ำ
หมายถึงก. พายเรือแจวถี่ ๆ เช่น เขาจ้ำเรือข้ามฟาก, ฟันหรือแทงถี่ ๆ เช่น ผู้ร้ายจ้ำแทง. ว. อาการที่ทำเร็ว ๆ ถี่ ๆ เช่น พายเรือจ้ำเอา ๆ เขียนหนังสือจ้ำเอา ๆ.
สำปั้น
หมายถึงน. ชื่อเรือต่อเสริมกราบชนิดหนึ่ง เดิมทำด้วยไม้กระดาน ๓ แผ่น ท้ายสูงกว่าหัวเรือ ใช้แจวหรือพาย.
เรือโยง
หมายถึงน. เรือสำหรับลากจูงเรืออื่น.
นาวิน
หมายถึงน. คนเรือ, ทหารเรือที่ประจำการพลรบในกองทัพเรือ. (ส.).
เภตรา
หมายถึง[เพตฺรา] น. เรือ, เรือสำเภา. (เทียบ ส. วาหิตฺร, เภฏ ว่า เรือ).
ตั้งหัวเรือ
หมายถึงก. ทำให้เรืออยู่ในแนว ไม่ให้หัวเรือส่ายไปมา.