ตัวกรองผลการค้นหา
เปาะ
หมายถึงว. ไม่หยุดปาก (ใช้แก่กริยาชม); เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงเคาะไม้.
หะหาย,หะห้าย
หมายถึงว. เสียงเยาะ เช่น หะหายกระต่ายเต้น ชมแข. (ตำนานเรื่องศรีปราชญ์).
วจีวิภาค
หมายถึงน. ชื่อตำราไวยากรณ์ตอนที่ว่าด้วยคำและหน้าที่ของคำ.
กิระ
หมายถึงว. เล่าลือ เช่น คำกิระ หมายความว่า คำเล่าลือ. (ป.).
อาศิรวจนะ
หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).
อาเศียรวจนะ
วะ
หมายถึงคำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี ว เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น ว่อนว่อน กร่อนเป็น วะว่อน วาบวาบ กร่อนเป็น วะวาบ มีคำแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น และมีความหมายในทางย้ำหรือเน้นคำ.
อาศิรพจน์
ครับ
หมายถึง[คฺรับ] ว. คำรับหรือคำลงท้ายอย่างสุภาพที่ผู้ชายใช้.
อาศิรพาท
อาศิรวาท
แปลตามตัว
หมายถึงก. แปลตามตัวอักษรหรือคำพูดเป็นคำ ๆ ไป.