ผลการค้นหา

หม้อตาล

หมายถึงน. ชื่อขนมหวานชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งสาลีเป็นรูปทรงหม้อตาลขนาดเล็กแล้วหยอดน้ำตาล มีสีต่าง ๆ.

ซาหริ่ม

หมายถึงน. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ทำด้วยแป้งถั่วเขียว ลักษณะคล้ายลอดช่อง แต่ตัวเล็กและยาวกว่า กินกับนํ้ากะทิผสมนํ้าเชื่อม.

ซ่าหริ่ม

หมายถึงน. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ทำด้วยแป้งถั่วเขียว ลักษณะคล้ายลอดช่อง แต่ตัวเล็กและยาวกว่า กินกับนํ้ากะทิผสมนํ้าเชื่อม.

บ้าบิ่น

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเหนียวผสมกับมะพร้าวและนํ้าตาลทราย ผิงไฟล่างไฟบน.

ดอกลำดวน

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งสาลีเคล้านํ้าตาลกับนํ้ามัน ปั้นเป็นดอก ๓ กลีบอย่างดอกลำดวน แล้วอบหรือผิง.

ถ้วยตะไล

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้า กะทิ น้ำตาลปีบ เป็นต้น ใส่ถ้วยตะไลนึ่ง.

ไข่จิ้งหรีด

หมายถึงน. ชื่อขนมอย่างหนึ่งทำด้วยข้าวตากคั่วจนพองเหลืองกวนกับนํ้าตาลปีบที่เคี่ยวเหนียว บางทีโรยมะพร้าวขูดด้วย.

ผิง

หมายถึงก. ทำให้ร่างกายอบอุ่นด้วยวิธีอังไฟ เรียกว่า ผิงไฟ, ทำให้ร่างกายอบอุ่นด้วยแดด เรียกว่า ผิงแดด; ทำให้สุกด้วยไฟล่างไฟบน เช่น ผิงขนมกลีบลำดวน. น. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ทำด้วยแป้ง ไข่ นํ้าตาลทราย มีรูปแบน ๆ คล้ายไข่แมงมุม อบให้สุกด้วยไฟล่างไฟบนเรียกว่า ขนมผิง.

เกล็ดกระโห้

หมายถึงน. ชื่อขนมทำด้วยแป้ง นํ้าตาล ไข่ เป็นแผ่น ๆ คล้ายเกล็ดปลากระโห้ ผิงให้สุกกรอบ.

ทายา

หมายถึงว. ดี, สำคัญ, ที่ต้องการ, เช่น กูจะให้ขนมของทายา กินอร่อยหนักหนาประสาจน. (สังข์ทอง), ทยา ก็ใช้.

ข้าวแขก

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่งทำด้วยข้าวเปียก มีหน้าคล้ายตะโก้ แต่สีเหลือง มีรสเค็ม ๆ มัน ๆ.

ไข่เหี้ย

หมายถึงน. ชื่อขนมอย่างหนึ่งทำด้วยแป้งทอด มีไส้ทำด้วยถั่วเขียวนึ่งผัดกับพริกไทย เกลือกนํ้าตาลจนแห้งลักษณะกลมอย่างไข่เหี้ย, ไข่หงส์ ก็ว่า.