ตัวกรองผลการค้นหา
ทศกัณฐ์
หมายถึงน. “ผู้มีสิบคอ” คือ ท้าวราพณ์ในเรื่องรามเกียรติ์.
บัณรส
หมายถึง[บันนะรด] ว. สิบห้า. (ป. ปณฺณรส).
พัดดึงส์
หมายถึงน. เรียกเหรียญทองครั้งรัชกาลที่ ๔ ชนิดหนึ่ง มีค่าเท่ากับ ๑ ใน ๓๒ ของชั่ง = ๒.๕๐ บาท. ว. สามสิบสอง. (ป. พตฺตึส).
กลพยาน
หมายถึง[กน-] น. พยานที่ถูกวานให้ไปถามเป็นคำนับ. (สามดวง).
ตระทรวง
หมายถึง[ตฺระซวง] (โบ) น. กระทรวง. (สามดวง).
เกะ
หมายถึงว. สั้น เช่น ควายเขาเกะแค่หู. (สิบสองเดือน).
ตรุย
หมายถึง[ตฺรุย] (โบ) น. กรุย เช่น มีตรุยปัก. (สามดวง).
ไหม
หมายถึง(โบ) ก. ปรับเอา เช่น ให้ไหมทวีคูณ. (สามดวง).
ทดเลข
หมายถึงก. ยกจำนวนเลขครบสิบไปไว้เพื่อบวกกับผลของหลักหน้า.
วรรณคดี
หมายถึงน. วรรณกรรมที่ได้รับยกย่องว่าแต่งดีมีคุณค่าเชิงวรรณศิลป์ถึงขนาด เช่น พระราชพิธีสิบสองเดือน มัทนะพาธา สามก๊ก เสภาเรื่องขุนช้างขุนแผน.
หมาก
หมายถึงน. เรียกสิ่งของที่เป็นหน่วยเป็นลูกว่า หมาก เช่น หมากเก็บ หมากรุก; (โบ) ลักษณนามเรียกของที่เป็นเม็ดเป็นลูกว่า หมาก เช่น แสงสิบหมาก ว่า พลอยสิบเม็ด.
ปัณรส,ปัณรส-
หมายถึง[ปันนะระสะ-] ว. สิบห้า. (ป. ปณฺณรส).