ผลการค้นหา

ต้อลำไย

หมายถึงน. โรคตาซึ่งเกิดจากกระจกตาขุ่น. (อ. leucoma corneae).

ปัทมาสน์

หมายถึง[ปัดทะมาด] น. ฐานบัว (เช่นฐานพระพุทธรูปมีลายบัวควํ่าบัวหงาย).

โบกขร,โบกขร-

หมายถึง[โบกขะระ-] น. ใบบัว. (ป. โปกฺขร).

แม่พระคงคา

หมายถึงน. เทพธิดาประจำน้ำ, เจ้าแม่แห่งน้ำ.

ที่พระสุธารส

หมายถึงชุดเครื่องน้ำร้อน น้ำเย็น

ถาดพระสุธารส

หมายถึงถาดเครื่องน้ำร้อน น้ำเย็น

กมลาสน์

หมายถึง[กะมะลาด] (แบบ) น. ผู้มีบัวเป็นที่นั่ง คือ พระพรหม. (ป., ส. กมล = บัว + อาสน = ที่นั่ง).

กุมุท

หมายถึง[กุมุด] (แบบ) น. บัว, บัวขาว, บัวสาย. (ป., ส.); เลขนับจำนวนสูงเท่ากับ ๑๐,๐๐๐,๐๐๐ ยกกำลัง ๑๕ หรือ ๑ มี ๐ ตามหลัง ๑๐๕ ตัว.

นิลปัทม์

หมายถึง[นินละ-] น. บัวเขียว. (ส.).

บงกช

หมายถึง[บงกด] น. บัว. (ป., ส. ปงฺกช).

ภิสะ

หมายถึงน. เหง้า, เหง้าบัว. (ป.; ส. พิส).

วาริช,วารีช

หมายถึงน. เกิดแต่นํ้า คือ บัว ปลา. (ป., ส.).