ค้นเจอ 479 รายการ

แผ้วพาน

หมายถึงก. รบกวน เช่น ภัยอันตรายอย่าได้แผ้วพาน.

ชา

หมายถึงก. ว่ากล่าว เช่น อย่าชาคนเมา.

กอแก

หมายถึงก. เกาะแกะ เช่น อย่ากอแกชาววังหลังจะลาย.

ต่าน

หมายถึงว. ชิดทางนอก (บอกควายเวลาไถนา).

ทูน

หมายถึงว. ชิดทางใน (บอกควายในเวลาไถนา).

ด่อน

หมายถึงว. เผือก, ขาว, ด่างขาว, เช่น ควายด่อน.

ลูกคอก

หมายถึงน. ลูกวัวหรือควายที่เกิดจากแม่ที่เลี้ยงไว้ในคอก.

พาลี

หมายถึงน. เรียกรอยเป็นชั้น ๆ ที่โคนเขาวัวและควาย.

ปลัก

หมายถึง[ปฺลัก] น. แอ่งที่เป็นโคลนเลน เช่น ปลักควาย.

ควายปละ

หมายถึง[-ปฺละ] น. ควายที่เจ้าของปล่อยให้เที่ยวไปตามลำพัง.

ของชำ

หมายถึงน. ของแห้งต่าง ๆ ที่ใช้เป็นอาหาร เช่น พริก กะปิ หอม กระเทียม.

ชี้ฟ้า

หมายถึงน. ชื่อพริกชนิด Capsicum annuum L. ในวงศ์ Solanaceae.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ