ค้นเจอ 257 รายการ

ขี้แพ้ชวนตี

หมายถึง(สำ) ก. แพ้ตามกติกาแล้วยังไม่ยอมรับว่าแพ้จะเอาชนะด้วยกำลัง, แพ้แล้วพาล.

ป้ำเป๋อ,ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ

หมายถึงว. หลง ๆ ลืม ๆ, ขี้หลงขี้ลืม, กะปํ้ากะเป๋อ ก็ว่า.

สอนขัน

หมายถึงว. เรียกไก่อ่อนที่เพิ่งหัดขันว่า ไก่อ่อนสอนขัน หรือ ไก่สอนขัน, โดยปริยายหมายถึงมีประสบการณ์น้อยยังรู้ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของคน.

ขี้ตืด

หมายถึง(ปาก) ว. ตระหนี่, ขี้เหนียว ก็ว่า.

ถ่ายมูล

หมายถึงสัตว์ขี้ เช่น นกถ่ายมูล

ไก่แก่แม่ปลาช่อน

หมายถึง(สำ) น. หญิงค่อนข้างมีอายุที่มีมารยาและเล่ห์เหลี่ยมมาก และมีกิริยาจัดจ้าน.

ถือหาง

หมายถึงก. เข้าทางฝ่ายที่ตนพอใจ. (มาจากภาษาชนไก่ ยึดเอาไก่ตัวใดตัวหนึ่งในการต่อรอง).

ขี้ราดโทษล่อง

หมายถึง(สำ) ก. ทำผิดเอง แล้วกลับโทษผู้อื่น.

ขี้ก้อนใหญ่ให้เด็กเห็น

หมายถึง(สำ) ก. ทำสิ่งที่ไม่สมควรให้ผู้น้อยเห็น.

อู

หมายถึงน. ชื่อไก่ชนิดหนึ่ง ตัวใหญ่กว่าไก่แจ้ หงอนเล็ก ตัวผู้มีหลายสีแต่สีขนไม่สดใสเหมือนไก่แจ้ ตัวเมียมีสีดำเหลือบเขียวเท่านั้น, เรียกไก่อูชนิดที่เลี้ยงไว้ชนกันว่า ไก่ชน.

กะต๊าก

หมายถึงว. เสียงไก่ตัวเมียร้องเมื่อตกใจหรือออกไข่.

ไก่ชน

หมายถึงน. ชื่อไก่อูชนิดหนึ่งที่เลี้ยงไว้ตีกัน.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ