ค้นเจอ 239 รายการ

เสือจนท่า ข้าจนทาง

หมายถึง(สำ) จำเป็นต้องยอมเพื่อเอาตัวรอด.

มุดหัว

หมายถึง(ปาก) ก. หลบ, ซ่อน, เช่น ไปมุดหัวอยู่ที่ไหน.

เปิก

หมายถึงว. ปอกหรือเลิกออก เช่น เล็บเปิก หนังเปิก.

มิดเม้น

หมายถึงก. ซ่อนของเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้ลับตา.

ดอกเล็บ

หมายถึงน. รอยจุดขาว ๆ ที่เกิดบนเล็บ.

เสือสมิง

หมายถึงน. เสือที่เชื่อว่าเดิมเป็นคนที่มีวิชาอาคมแก่กล้าแล้วต่อมาสามารถจำแลงร่างเป็นเสือได้, เสือที่กินคนมาก ๆ เข้า เชื่อกันว่าวิญญาณคนตายเข้าสิง ต่อมาสามารถจำแลงร่างเป็นคนได้.

วยาฆร์

หมายถึงน. เสือ. (ส. วฺยาฆฺร; ป. วฺยคฺฆ, พฺยคฺฆ).

ลับลี้

หมายถึงว. ลึกซึ้งเหลือรู้เหลือเห็นตามธรรมดา; ที่ซ่อนเร้นอยู่ เช่น เก็บของซ่อนไว้เสียลับลี้จนตนเองหาไม่พบ, ลี้ลับ ก็ว่า.

น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า

หมายถึง(สำ) น. การพึ่งพาอาศัยกัน.

วยัคฆ์

หมายถึงน. เสือ. (ป. วฺยคฺฆ, พฺยคฺฆ; ส. วฺยาฆฺร).

ศารทูล

หมายถึง[สาระ-] น. เสือโคร่ง. (ส. ศารฺทูล; ป. สทฺทูล).

เสือกินวัว

หมายถึงน. ชื่อการเล่นชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยพื้นที่สี่เหลี่ยมจัตุรัสขีดเป็นตา ๑๖ ตา มีผู้เล่น ๒ ฝ่าย ฝ่ายเสือมี ๔ ตัว ฝ่ายวัวมี ๑๒ ตัว โดยฝ่ายเสือวางเสือ ๔ ตัวไว้ที่มุมทั้ง ๔ แล้วฝ่ายวัวจะวางวัวลงในช่องทีละตัว พยายามไม่ให้เสือกินได้ การเดินต้องเดินทางตรงทีละช่อง เวลาเสือกินวัวต้องข้ามวัวไป ๑ ช่อง ถ้าเสือถูกล้อมจนเดินไม่ได้ ฝ่ายเสือก็แพ้ ถ้าฝ่ายวัวถูกเสือกินหมด ฝ่ายวัวก็แพ้.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ